Rok wydania: 2020
Numer czasopisma: 1
Słowa kluczowe: sukcesja prezesa, społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstwa
Strony: 56-62
Język publikacji: Polski
Pobierz
Sukcesja pokoleniowa zarządu przedsiębiorstwa w kontekście CSR. Wyniki badań empirycznych w województwie mazowieckim
Aleksandra Zaleśna
Abstrakt
W niniejszym artykule postawiono pytanie badawcze, czy obecni top menedżerowie oraz założyciele (właściciele) przedsiębiorstw przygotowują następcę (przyszłego lidera), który będzie kontynuował realizację koncepcji CSR. Artykuł prezentuje wyniki badań przeprowadzonych metodą sondażu wśród 119 przedsiębiorstw, w których ma miejsce proces sukcesji na stanowisko prezesa. W opinii prezesów przedsiębiorstwa są społecznie odpowiedzialne. Mimo to, proces przygotowania następcy pod kątem realizacji koncepcji CSR w przyszłości nie jest kompleksowy. Prezesi dzielą się swoim doświadczeniem z następcą w zakresie kształtowania relacji z klientami i dostawcami przedsiębiorstwa, zaniedbując innych interesariuszy. Dotyczy to zarówno wynajętych menedżerów, jak i właścicieli-menedżerów.
Bibliografia
[1] Aczel A.D. (2000), Statystyka w zarządzaniu, Wyd. naukowe PWN, Warszawa. [2] Apanowicz J. (2002), Metodologia ogólna, Wydawnictwo Diecezji Pelplińskiej „Bernardinum”, Gdynia. [3] Basu K., Palazzo G. (2008), Corporate Social Responsibility: A Process Model of Sensemaking, „Academy of Management Review”, Vol. 33, No. 1, pp. 122–136. [4] Berns K.V.D., Klarner P. (2017), A Review of the CEO Succession Literature and a Future Research Program, „Academy of Management Perspectives”, Vol. 31, No. 2, pp. 83–108. [5] Bohdziewicz P. (2014), Skuteczne planowanie sukcesji w organizacji, „Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu”, Nr 349, s. 45–60. [6] Byrka-Kita K., Czerwiński M., Preś-Perepeczo A., Wiśniewski T. (2018), Zmiana na stanowisku prezesa zarządu na polskim rynku kapitałowym, „Organizacja i Kierowanie”, Nr 1, s. 11–34. [7] Cahalane C. (2006), I Believe They Are Honourable and the Work They Do Is Honourable, „The Guardian”, https://www.theguardian.com/business/2006/nov/03/ethicalliving.environment, access date: 1.05.2019 r. [8] Frankfort-Nachmias C., Nachmias D. (2001), Metody badawcze w naukach społecznych, Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań. [9] Hamori M., Koyuncu B. (2015), Experience Matters? The Impact of Prior CEO Experience on Firm Performance, „Human Resource Management”, Vol. 54, No. 1, pp. 23–44. [10] Janoś K. (2017), Janusz Filipiak szykuje zmianę za sterem Comarchu. Zdradza, kto przejmie firmę wartą prawie 2 mld zł, https://www.money.pl/gospodarka/wiadomosci/artykul/janusz-filipiak-comarch-sukcesja,49,0,2377521.html, data dostępu: 1.05.2019 r. [11] Kudłak R. (2017), O przyszłości społecznej odpowiedzialności biznesu – wyniki badań europejskich, „Organizacja i Kierowanie”, Nr 1, s. 71–86. [12] Lindgreen A., Swaen V., Harness D., Hoffmann M. (2012), The Role of ‘High Potentials’ in Integrating and Implementing Corporate Social Responsibility, „Journal of Business Ethics”, Vol. 99, No. 1, pp. 73–91. [13] Maignan I., Ferrell O.C., Hult G.T.M. (1999), Corporate Citizenship: Cultural Antecedents and Business Benefits, „Journal of the Academy of Marketing Science”, Vol. 27, No. 4, pp. 455–469. [14] Masztalerz M. (2014), Wartość dla interesariuszy w zrównoważonym przedsiębiorstwie, „Studia Oeconomica Posnaniensia”, Vol. 2, No. 8, s. 66–77. [15] Pachciarek H., Szarek M. (2017), Kreowanie wartości dodanej dla interesariuszy – studium przypadku firmy handlowo-usługowej, „Zarządzanie i Finanse/Journal of Management and Finance”, Vol. 15, No. 2, s. 293–307. [16] Rego A., Pina e Cunha M., Polónia D. (2017), Corporate Sustainability: A View from the Top, „Journal of Business Ethics”, Vol. 143, Nr 1, pp. 133–157. [17] Reichel J. (2018), Sukcesja stanowisk kierowniczych w organizacjach pozarządowych, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź [18] Rothwell W.J. (2010), Effective Succession Planning: Ensuring Leadership Continuity and Building Talent from within, AMACOM, New York. [19] Schepker D.J., Nyberg A.J., Ulrich M.D., Wright P.M. (2018), Planning for Future Leadership: Procedural Rationality, Formalized Succession Processes, and CEO Influence in CEO Succession Planning, „Academy of Management Journal”, Vol. 61, No. 2, pp. 523–552. [20] Strand R., Freeman R.E. (2015), Scandinavian Cooperative Advantage: The Theory and Practice of Stakeholders Engagement in Scandinavia, „Journal of Business Ethics”, Vol. 127, No. 1, pp. 65–85. [21] Sułkowski Ł. (2012), Strategie sukcesji w przedsiębiorstwach rodzinnych MŚP w Polsce, „Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu”, Nr 260, s. 463–473. [22] Szczepańska-Woszczyna K. (2018), (Nie)zmienność wartości w zarządzaniu przedsiębiorstwami rodzinnymi w procesie sukcesji i cyklu ich życia, „Przegląd Organizacji”, Nr 10, s. 10–17. [23] Tang Y., Qian C., Chen G., Shen R. (2015), How CEO Hubris Affect Corporate Social (Ir)responsibility, „Strategic Management Journal”, Vol. 36, No. 9, pp. 1338–1357. [24] Turker D. (2009), Measuring Corporate Social Responsibility: A Scale Development Study, „Journal of Business Ethics”, Vol. 85, No. 4, pp. 411–427. [25] Witaszek Z. (2007), Miejsce i rola sondaży w badaniu opinii społecznej, Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej, Nr 4, s. 141–162. [26] Zbierowski P. (2014), Społeczne i kulturowe aspekty sukcesu przedsiębiorstw – społeczna efektywność organizacji, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Nr 356, s. 9–18.
Publikacje z rocznika