Rok wydania: 2022
Numer czasopisma: 4
Słowa kluczowe: koncepcja smart, sektor kultury, sztuki performatywne, pandemia COVID-19
Strony: 13-19
Język publikacji: Polski
Sektor kultury w ujęciu koncepcji smart. Kontekst pandemii COVID-19
Abstrakt
Artykuł porusza problematykę koncepcji smart w sektorze kultury, związanej przede wszystkim z wykorzystaniem nowych technologii. Praktyka gospodarcza pokazuje, że w omawianym sektorze można zaobserwować różne ich przykłady. Jednak znaczący wzrost wykorzystania nowych technologii można było zaobserwować w czasie pandemii COVID-19, szczególnie w sztukach performatywnych, reprezentowanych przez teatry. Celem artykułu jest identyfikacja przejawów koncepcji smart w sektorze kultury poprzez ich egzemplifikację w obszarze sztuk performatywnych, widocznych szczególnie w warunkach pandemicznych. Zaprezentowane wyniki odnoszą się do jakościowych badań terenowych, zrealizowanych wśród teatrów publicznych i niepublicznych.
Bibliografia
[1] Alert Kultura (2021), Prawo autorskie i kultura w sieci, https://oees.pl/wp-content/uploads/2020/05/Alert-Kultura-4.pdf., data dostępu: 27.01.2021 r.
[2] Auerbach C.F., Silverstein L.B. (2003), Qualitative Data: An Introduction to Coding and Analysis, New York University Press, New York.
[3] Augustyn A., Anders-Morawska J., Herezniak M. (2018), Inteligentne zarządzanie dziedzictwem kulturowym w procesie budowania marek miast, „Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Polityki Europejskie, Finanse i Marketing”, Nr 20(69), s. 20–36
[4] Chudzyńska-Stępień N. (2016), Trzeci wymiar teatru, Forbes, https://www.forbes.pl/life/sztuka/teatr-xxi-wieku-technologia-animacji-3d/8c0zh0j, data dostępu: 20.01.2022 r.
[5] Ćwikła M. (2021), Budowanie relacji z publicznością w internecie. Netnografia działalności polskich teatrów w czasie pandemii, „ Zarządzanie Mediami”, Nr 9(2), s. 339–353.
[6] Denzin N.K., Lincoln Y.S. (2018), The Sage Handbook of Qualitative Research, Sage, London.
[7] Diamond L. (2011), Superb Mobile Marketing, Free Books, Canada.
[8] Fischer-Lichte E. (2008), Estetyka performatywności, Księgarnia Akademicka, Kraków.
[9] Fritz F., Susperregui A., Linaza M.T. (2005), Enhancing Cultural Tourism Experiences with Augmented Reality Technologies, The 6th International Symposium on Virtual Reality, Archaeology and Cultural Heritage VAST.
[10] Gioia D.A., Corley K.G., Hamilton A.L. (2013), Seeking Qualitative Rigor in Inductive Research Notes on the Gioia Methodology, „Organizational Research Methods”, Vol. 16(1), pp. 15–31.
[11] Glinka B., Czakon W. (2021), Podstawy badań jakościowych, PWE, Warszawa.
[12] GUS (2019), Kultura w 2018 r., https://stat.gov.pl/files/gfx/portalinformacyjny/pl/defaultaktualnosci/5493/2/17/1/kultur a_w_2019.pdf, data dostępu: 25.01.2021 r.
[13] Hajduk S. (2016), The concept of a Smart City in Urban Management, „Business, Management and Education”, Vol. 14(1), s. 34–49.
[14] Hayman G., Britton C.R. (2021), COVID-19 pathway signage for operating theatres, „Journal of Perioperative Practice”, Vol.31(4), s. 159–162.
[15] Hesmondhalgh D. (2007), The cultural industries, SAGE Publications, London.
[16] Ilczuk D. (2012), Ekonomika kultury, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
[17] Jędrzejewski S. (2021), Kultura udomowiona a nowe technologie, „Roczniki Nauk Społecznych”, Nr 49(1), 51–72.
[18] Levinson P. (2010), Nowe nowe media, WAM, Kraków.
[19] Mikucki J. (2021), Koncepcja smart city a COVID-19. Wykorzystanie nowych mediów w obliczu pandemii, „Media-Biznes-Kultura. Dziennikarstwo i komunikacja społeczna”, Nr 2(11), s. 75-95.
[20] Miller M. (2015), The internet of things: How smart TVs, smart cars, smart homes, and smart cities are changing the world, Pearson Education, New York.
[21] Pilch T., Bauman T. (2001), Zasady badań pedagogicznych. Strategie ilościowe i jakościowe, Wydawnictwo Akademickie Żak, Kraków.
[22] Pluszyńska A., Konior A., Gaweł Ł. (2020), Zarządzanie w kulturze: teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
[23] Raimo N., De Turi I., Ricciardelli A., Vitolla F. (2021), Digitalization in the Cultural Industry: Evidence from Italian Museums, „International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research” (w druku)
[24] Roman K. (2016), Zarządzanie inteligentnym miastem w oparciu o koncepcje smart city – przykład branży kultury, „Редакційна колегія”, s. 160-168.
[25] Samih H. (2019), Smart Cities and Internet of Things, „Journal of Information Technology Case and Application Research”, Vol. 21(1), pp. 3–12.
[26] Sha S., Quet M. (2020), From Expression to Expulsion: Digital Public Spaces as Theatres of Operations in Nepal, „Science, Technology and Society”, Vol. 25(3), s. 386–403.
[27] Silverman D. (2008), Prowadzenie badań jakościowych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
[28] Suddaby R. (2006), From the Editors: What Grounded Theory is Not? „Academy of Management Journal”, Vol. 49(4), pp. 633–642.
[29] Sułkowski Ł., Lenart-Gansiniec R. (2021), Epistemologia, metodologia i metody badań w naukach o zarządzaniu i jakości, Wyd. Społecznej Akademii Nauk, Łódź.
[30] Sznajder A. (2014), Technologie mobilne w marketingu, Wolters Kluwer business, Warszawa.
[31] Throsby D. (2008), Modelling the Cultural Industries, „International Journal of Cultural Policy”, Vol. 14(3), pp. 217–232.
[32] Wasserman S., Faust K. (1994), Social Network Analysis: Methods and Applications, Cambridge University Press, Cambridge
Publikacje z rocznika