Artykuł przedstawia zarys historycznych powiązań ekonomii i zarządzania. Podstawę rozważań stanowi koncepcja ewolucji. Analizę przeprowadzono na podstawie dwóch podstawowych dzieł: Oikonomikos autorstwa Ksenofonta oraz Bogactwa narodów A.Smitha. Ewolucja cywilizacji na Ziemi, prowadzi do ewolucji pracy, co przejawia się w jej specjalizacji, a w tym – specjalizacji pracy naukowej. W ten sposób powstała jako nauka ekonomia, potem wyłoniło się naukowe zarządzanie, a z tego ostatniego – zarządzanie strategiczne. Ramy badawcze oparte na teorii ewolucji pozwalają uznać coraz szybszą zmienność świata za kategorię ekonomiczną. Pogłębienie zrozumienia zachodzących procesów może odbywać się tylko poprzez integrację wszystkich nauk społecznych.

Artykuł stanowi próbę ukazania istoty elastyczności organizacji przy wykorzystaniu wybranych z literatury przedmiotu wymiarów postmodernistycznego poznania. Jak się okazuje, natura elastyczności organizacji jak najbardziej wpisuje się w ramy tej epistemologii. Niniejsza egzemplifikacja stanowi zachętę dla używania tej perspektywy rozpoznawania i wyjaśniania złożonych zjawisk naszej rzeczywistości jako podstawy formułowania zaleceń i wskazówek do zarządzania w praktyce, koniecznych dla spełnienia imperatywu elastyczności.

Niniejszy artykuł opisuje diagnozę znaczenia i roli kapitału społecznego w relacjach związanych z wykorzystaniem zasobów przedsiębiorstwa, poszerzoną o pilotażowe badania empiryczne polskich przedsiębiorstw. Opisane relacje stanowią syntetyczne ujęcie znaczenia kapitału społecznego w odniesieniu do organizacyjnego wyboru, podziału, alokacji oraz zarządzania ekonomiczną użytecznością zasobów firmy. Na podstawie analizy związanej z zagadnieniami kapitału społecznego i zarządzania zasobami przedsiębiorstwa w odniesieniu do efektów badań, zaproponowano uproszczony model relacji pomiędzy elementami kapitału społecznego a badanymi zmiennymi wyjaśniającymi.

Warunkiem koniecznym praktycznej realizacji koncepcji społecznej odpowiedzialności (CSR) jest aktywne wsparcie kadry kierowniczej. Skuteczna implementacja tej koncepcji wymusza na menedżerach wykazanie się wiedzą oraz umiejętnościami, w tym przede wszystkim umiejętnością zachowania równowagi pomiędzy interesami poszczególnych grup interesariuszy przedsiębiorstwa. Istniejąca kakofonia związana z zakresem i znaczeniem pojęcia społecznej odpowiedzialności uniemożliwia zrozumienie zasad leżących u podstaw tej koncepcji, co następnie skutkuje błędną jej interpretacją. Edukacja menedżerska w dziedzinie społecznej odpowiedzialności jest niezbędna do prawidłowego jej postrzegania i praktykowania.

Artykuł dotyczy zarządzania organizacją przez pryzmat projektów. Wskazuje konieczność uwzględnienia w tym podejściu poziomu strategicznego i operacyjnego. Projekty skategoryzowano jako projekty o charakterze produktowym, procesowym, organizacyjnym i marketingowym. Uwypuklono standaryzację działań w obrębie projektu, jako mechanizm usprawniający zarządzanie projektami. Omówiono problemy ryzyka w projekcie i jego związek z ryzykiem funkcjonowania organizacji. Sprecyzowano zasadnicze etapy modelowania zarządzania organizacją przez projekty.

Coraz szybsze tempo życia powoduje, że charakter pracy menedżerów także przyspiesza. W artykule autorzy prezentują wyzwania związane z organizacją czasu pracy menedżerów i ich konsekwencje. Jasno określają zjawisko tzw. pracy ekstremalnej, podają jej warunki, przykłady i skutki, przed którymi przestrzegają. W artykule zawarte są także wyniki badań autorów dotyczących czasu pracy współczesnych kierowników i ekstremalnej natury współczesnej pracy.

Innowacyjność stanowi najbardziej zauważalny element wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstw. W Polsce innowacyjność jest znacznie zahamowana, głównie ze względu na brak odpowiedniego finansowania sektora badawczo-rozwojowego. Dodatkowym czynnikiem jest niewłaściwy podział pozyskanych środków i nieefektywna struktura zarządzania jednostkami z tego sektora. Dużym problemem jest również zbyt silne uzależnienie jednostek B+R od państwa oraz brak zainteresowania inwestowaniem w ten obszar przez polskie przedsiębiorstwa.

Artykuł przedstawia poglądy dotyczące przedsiębiorczości ekologicznej, strategii ekologicznej i strategii ochrony środowiska naturalnego w przedsiębiorstwie. Zamierzeniem było ukazanie wpływu wymagań ekologicznych na przedsiębiorczy rozwój korporacji. W artykule zaprezentowano związki pomiędzy kompetencjami ekologicznymi przedsiębiorstwa i jego przedsiębiorczością ekologiczną (ekoprzedsiębiorczością). W tekście zaprezentowano także przedsiębiorczy, proekologiczny model biznesu.

Niniejszy artykuł jest próbą oceny wyników dotychczasowych badań poświęconych zyskowi rezydualnemu. Badania te można podzielić na poświęcone relewantności w rynkowej wycenie i relewantności w procesie decyzyjnym, przy czym dominują te pierwsze. Wynika z nich, że zysk rezydualny w znikomym stopniu objaśnia zmiany wartości kreowanej dla akcjonariuszy i z tego powodu jego istotność informacyjna dla inwestorów wydaje się być niewielka. Nie należy jednak na tej podstawie wyciągać wniosku o nieistotności zysku rezydualnego w kreowaniu wartości dla akcjonariuszy w ogóle. Zysk rezydualny – wykorzystany w programie motywacyjnego wynagradzania – może zapewnić właściwe bodźce do podejmowania decyzji skutkujących maksymalizacją bogactwa właścicieli przedsiębiorstw będąc jednocześnie marginalnie relewantnym w rynkowej wycenie. Czym innym bowiem jest relewantność w wycenie a czym innym relewantność w procesie decyzyjnym. Wciąż nieliczne badania poświęcone relewantności decyzyjnej zysku rezydualnego zdają się świadczyć o tym, że teoretyczne przewidywania dotyczące jego roli w kreowaniu wartości dla akcjonariuszy przynajmniej częściowo mają potwierdzenie w praktyce.

W artykule przedstawiono wyniki badań dotyczących wpływu wdrożenia i certyfikacji systemu zarządzania jakością (SZJ) zgodnego z wymaganiami norm ISO serii 9000 na kondycje finansową małych i średnich przedsiębiorstw branży spożywczej z południowo-wschodniej polski. Przedstawiono zależności pomiędzy wdrożeniem i certyfikacją SZJ a kondycją finansową badanych przedsiębiorstw wykorzystując syntetyczny wskaźnik rozwoju przedsiębiorstwa.