Schematy poznania naukowego w naukach o zarządzaniu oraz celowość stosowania w tej dyscyplinie abdukcji silnie się ze sobą wiążą. Stąd też cel tego artykułu to zbadanie przydatności abdukcji dla procesów konstruowania schematów poznania naukowego w kontekście schematów już powszechnie zaakceptowanych i jednocześnie wskazanie miejsca abdukcji w takich schematach. Nadto cel artykułu obejmuje wskazanie wartości abdukcji w samych procesach heurystycznych. Analiza tych zagadnień wskazuje na wyraźną potrzebę wykorzystania abdukcji, a nawet przyjęcia schematu poznania naukowego wykorzystującego dedukcję, abdukcję i indukcję. Tworzy to w sumie nową wartość metodologiczną.

Celem artykułu jest przedstawienie kilku pośrednich rozwiązań pomiędzy klasycznie interpretowanym planem rozwoju organizacji a całkowitym jego brakiem. Wyróżniono podejścia uwzględniające interakcje pomiędzy organizacją a jej otoczeniem, a w tym podejście ewolucyjne. Przedstawiono możliwość identyfikacji rozwoju organizacji przez wykorzystywanie okazji, głównie zgodnie z ideą prostych zasad K.M. Eisenhardt i własnych propozycji poprzez planowanie redundancji zasobów. Według autora, nieplanowany rozwój organizacji zawarty jest w rozwoju i zarządzaniu przedsiębiorczym. W zakończeniu zwrócono uwagę na konieczność przyjęcia określonej orientacji zmian według Van de Vena i Poola oraz na rozwój organizacji według koncepcji zarządzania na krawędzi chaosu.

W artykule podjęto się próby wskazania, pojawiającego się od niedawna w praktyce biznesowej, nowego nurtu, dotyczącego obszaru zarządzania łańcuchem dostaw korporacji międzynarodowych, związanego ze specyfiką roli działu zakupów oraz poziomu ich innowacyjności. Wraz z globalizacją łańcuchów dostaw oraz zaostrzającą się konkurencją, w której innowacje i ich komercjalizacja stają się coraz bardziej istotne z punktu widzenia konkurencyjności firmy, podjęcie dyskusji nad nową formułą roli działu zakupów zyskało na znaczeniu. Jednocześnie funkcja tej jednostki powinna wykazywać się koherentnością z nowymi wyzwaniami, adekwatnymi do specyfiki zarządzania innowacjami w środowisku globalnych łańcuchów dostaw. Wydaje się, że temat ten jest istotny do podjęcia zarówno przez środowisko akademickie, jak i przedstawicieli praktyki biznesowej, gdyż obecny stan wiedzy w tym zakresie nie należy do bardzo rozbudowanych, a ma coraz większe znaczenie biznesowe.

W niniejszym artykule opisano problematykę audytowania systemu zarządzania jakością (SZJ). W pierwszej części artykułu opisano problematykę planowania audytów wewnętrznych. Opierając się na badaniach literaturowych oraz doświadczeniach praktycznych autora, szczegółowo opisano proces przygotowania programu audytów, w tym między innymi, kwestie ustalenia zakresu audytu i doboru kryteriów audytu. Druga część artykułu została poświęcona problematyce skuteczności auditów wewnętrznych, która jest wynikiem procesu planowania audytów i przestrzegania zasad audytowania. Część tę opracowano w oparciu o krytyczną analizę wyników badań empirycznych przeprowadzonych w 2012 r. w jednym z dużych przedsiębiorstw przemysłowych działającym na terenie Polski. Dzięki wynikom badań możliwe było sformułowanie rekomendacji, które w założeniu mają przyczynić się do zapewnienia skuteczności proces audytowania SZJ. Opisane rekomendacje mają, w szczególności na celu uniknięcie błędów i problemów występujących podczas audytowania SZJ.

Artykuł prezentuje wyniki badań dotyczące gotowości prorozwojowej pracowników świadczących pracę w oparciu o tzw. elastyczne formy zatrudnienia. Przeprowadzono analizę systemowych, prawnych i społecznych skutków zawierania umów o świadczenie usług ze szczególnym uwzględnieniem szans i zagrożeń dla strategii organizacji, jak również rozwoju zawodowego pracowników. W badaniach wykorzystano autorskie narzędzie, skalę GPUR wersja 2012, umożliwiające ocenę gotowości prorozwojowej osób w sytuacji pracy. Stwierdzono, iż najwyższy poziom gotowości prorozwojowej wykazywały osoby, świadczące pracę na podstawie umów cywilnoprawnych będące jednocześnie zatrudnione na etacie w innym miejscu pracy. Osoby te wykazywały najwyższy poziom identyfikacji z celami edukacyjno-zawodowymi organizacji, jednocześnie niski poziom mobilności profesjonalnej, który wskazywał na niechęć do zmiany tego sposobu funkcjonowania zawodowego. Zatrudnieni w ramach kontraktów (samozatrudnienie), najbardziej przedsiębiorczy, a także zaawansowani pod względem profesjonalnym, najwyższe wyniki uzyskiwali w obszarze mobilności zawodowej i otwartości na zmiany, natomiast niższe w kwestii identyfikacji z polityką szkoleniową organizacji. Studenci zatrudnieni na podstawie umów cywilnoprawnych najwyżej cenili skuteczność doskonalenia zawodowego w miejscu pracy, szczególnie w praktycznym wymiarze. Redukcja kosztów związanych z etatyzacją na rzecz elastycznych form zatrudnienia przynosi korzyści ekonomiczne przedsiębiorstwom w krótkim okresie czasu. Natomiast w dłuższej perspektywie może nieść zagrożenia wynikające ze słabszej identyfikacji pracowników z pracodawcą prowadzącej do większej rotacji personelu, co w konsekwencji przyczynia się do obniżenia potencjału prorozwojowego przedsiębiorstwa.

Firmy decydujące się na sponsorowanie klubów siatkarskich doszukuj ą się w ekwiwalencie reklamowym odpowiedzi na pytanie, czy podjęta przez nie współpraca jest efektywna. Dlatego, z punktu widzenia interesów klubów sportowych, istotne jest, aby jego wartość była jak najwyższa, szczególnie zaś podczas transmisji telewizyjnych, które generują największy odsetek ekwiwalentu reklamowego. W związku z tym przeprowadzono badania, których celem było określenie relacji pomiędzy liczbą i rozmieszczeniem materiałów reklamowych a uzyskiwaną podczas transmisji telewizyjnych wartością ekwiwalentu reklamowego sponsorów. Uzyskane w wyniku procesu badawczego wnioski świadczą o tym, że rozmieszczenie materiałów reklamowych sponsorów podczas transmisji telewizyjnych wpływa na uzyskiwaną wartość ekwiwalentu reklamowego w większym stopniu niż liczba eksponowanych nośników. Zatem poprzez planowanie wykorzystania dostępnych powierzchni reklamowych osoby zarządzające klubami siatkarskimi mogą wpływać na wysokość ekwiwalentu reklamowego uzyskiwanego przez ich sponsorów.

Miasta w coraz większym stopniu funkcjonują w warunkach analogicznych do rynków konkurencyjnych. Zarządzanie nimi staje się zbliżone do zarządzania biznesem. Potwierdzeniem tej tendencji jest marketing miejsc ukierunkowany na budowę marki miast i krajów. W artykule zaprezentowano wyniki badań dotyczących wizerunku Szczecina wśród studentów - ważnej potencjalnej grupy mieszkańców miasta. Wyniki świadczą o nieznacznie pozytywnym odbiorze Szczecina. Na 13 skal dyferencjału semantycznego mediany 9 ukazały nieznaczną pozytywną ocenę miasta, 4 wartość neutralną. Średnia negatywna ocena ujawniła się jedynie w przypadku czystości Szczecina. Miasto nieco krytyczniej postrzegane jest przez kobiety, choć uważają je jako bardziej nowoczesne niż mężczyźni. Zwrócono uwagę, iż oceny kobiet są bardziej rozproszone. Wyniki nie potwierdziły często powtarzanej opinii, mówiącej, iż Szczecin jest lepiej postrzegany przez przyjezdnych niż jego mieszkańców. Oceny osób według lat studiowania oraz pracujących i niepracujących nie różnią się w znaczący sposób.