W artykule zawarto rozważania dotyczące wpływu głównych wymiarów otoczenia (zmienności, złożoności i wrogości) na zdolność i skłonność współczesnych organizacji do generowania i przyjmowania (adaptacji) innowacji. Punktem wyjścia przedstawionych rozważań była konceptualizacja innowacji w ujęciu procesowym. Przyjmując taką perspektywę metodologiczną i wykorzystując model jednolitej sekwencji, zidentyfikowano oraz scharakteryzowano poszczególne etapy procesu generowania i procesu przyjmowania (adaptacji) innowacji w organizacjach. W dalszej kolejności, w oparciu o zastosowanie metody delfickiej, przeprowadzono badania empiryczne wśród 174 ekspertów z województw mazowieckiego i śląskiego. Wyniki przeprowadzonych badań empirycznych wskazują na fakt, że wszystkie wymiary otoczenia organizacji odgrywają istotną rolę w stymulowaniu procesów generowania i przyjmowania (adaptacji) innowacji w polskich organizacjach. Przyjmowanie (adaptacja) innowacji jest postrzegane jako bardziej efektywne w warunkach rosnącej złożoności i wrogości otoczenia, natomiast generowanie innowacji jest bardziej efektywne w warunkach rosnącej zmienności otoczenia polskich organizacji.

Celem artykułu jest identyfikacja praktyk z zakresu zarządzania kapitałem ludzkim, które wspierają innowacyjność przedsiębiorstw. Artykuł składa się z części literaturowej i empirycznej. W pierwszej z nich dokonano przeglądu definicji i pojęć związanych z innowacyjnością przedsiębiorstw oraz wskazano powiązania pomiędzy obszarem personalnym a wzrostem innowacyjności przedsiębiorstw. Natomiast w części empirycznej zaprezentowano wyniki badań własnych dotyczących realizowania przez przedsiębiorstwa polityki zarządzania kapitałem ludzkim wspierającej innowacyjność pracowników, tzw. High Involvement Work Practicies / Systems (HIWP/S). W artykule postawiono hipotezę, że brak odpowiednich praktyk wspierających proces zarządzania kapitałem ludzkim może być barierą istotnie ograniczającą innowacyjność przedsiębiorstw. Wyniki przeprowadzonych badań potwierdziły, że przedsiębiorstwa szczególnie te z sektora MSP w niewielkim stopniu stosują praktyki zarządzania kapitałem ludzkim, które w istotny sposób mogą wspierać innowacyjność tych podmiotów.

Z uwagi na wysoką różnorodność i krytyczność części zamiennych wyposażenia technologicznego stanowią one często poważny problem dotyczący optymalizacji poziomu i struktury tego rodzaju zapasów. Artykuł rozważa model wielu pozycji zapasów części w jednym miejscu stosowany w celu zminimalizowania kosztów zakupu i utrzymywania zapasów w pojedynczych przedsiębiorstwach przemysłowych z zachowaniem warunku ciągłości produkcji. Analizowana koncepcja została rozważona na praktycznym przykładzie dwuszczeblowego modelu magazynu wspólnego, składującego części zamienne przedsiębiorstw przemysłowych z różnych branż.

Artykuł ma na celu przedstawienie opinii klientów dotyczącej realizacji działań komunikacyjnych banków komercyjnych za pośrednictwem urządzeń mobilnych. W opracowaniu zaprezentowano wyniki badania bezpośredniego o charakterze pilotażowym, które zostało przeprowadzone za pomocą ankiety internetowej na próbie 102 osób - klientów banków komercyjnych. Badanie bezpośrednie wykazało, że wiedza klientów na temat mobilnych działań marketingowych banków komercyjnych jest zadowalająca, jednakże klienci wykazują brak potrzeby w korzystaniu z poszczególnych mobilnych usług banku (tj. bankowości mobilnej).

W artykule poruszono problem związany z koncepcją zielonych łańcuchów dostaw. Wyodrębniono w nim podstawowe zadania oraz działania realizowane w ramach zielonych łańcuchów dostaw. Za cele opracowania przyjęto: analizę koncepcji zarządzania zielonym łańcuchem dostaw oraz związaną z nią analizę struktury i dynamiki strumieni odpadowych w Unii Europejskiej i Polsce w latach 2005-2011, ze szczególnym uwzględnieniem 2005 i 2011 roku, w odniesieniu do procesów logistyki zwrotnej, która jest integralną częścią zielonych łańcuchów dostaw. Zarówno w Unii Europejskiej, jak i Polsce składowanie nadal jest często stosowaną metodą postępowania z odpadami. Coraz częściej jednak odpady poddaje się procesom odzysku, szczególnie w przypadku odpadów opakowaniowych. Przetworzone odpady ponownie wracają do obiegu gospodarczego jako pełnowartościowe materiały i produkty używane w procesach produkcyjnych i konsumpcyjnych. Polska należy do krajów, w których problem odpadów ciągle wymaga poszukiwania odpowiednich rozwiązań.

Celem artykułu jest analiza zasad systemu kalkulacji kosztów, który dostarcza istotnych informacji na temat kosztów opieki i leczenia w przekroju poszczególnych pacjentów. Analiza ta została przeprowadzona na przykładzie brytyjskich szpitali, w których wdrożony system kalkulacji ma na celu usprawnić obowiązującą metodologię ustalania cen usług medycznych na szczeblu centralnym oraz pomóc kadrze kierowniczej zrozumieć różnice między kosztami i poznać efektywność leczenia tych samych jednostek chorobowych różnymi metodami. Znajomość kosztu leczenia pacjenta może być zatem wykorzystana nie tylko na potrzeby ustalania cen na usługi medyczne podlegające sprzedaży, ale również na wewnętrzne potrzeby szpitala. W artykule przedstawiono istotę kalkulacji kosztów procesu leczenia pacjenta oraz zasadność jej stosowania w szpitalach. Poza tym przeanalizowano wszystkie etapy procesu takiej kalkulacji, takie jak: klasyfikację, alokacje przyporządkowanie kosztów do procesu leczenia pacjenta, oraz przedstawiono zalety takiej kalkulacji w odniesieniu do tradycyjnego systemu bazującego na kosztach referencyjnych.

Wyniki badań przedstawione w artykule dotyczą przede wszystkim kwestii doskonalenia procesu controllingu w przedsiębiorstwie, w tym typów, metod i inicjatorów wprowadzanych usprawnień. Opisano w nim teoretyczne aspekty doskonalenia procesu controllingu, jak również wyniki badań empirycznych prowadzonych przez autora w latach 2012-2013. W oparciu o podejście procesowe do controllingu zidentyfikowano obiekty, które mogą być poddawane doskonaleniu, w tym w obszarze wejścia i wyjścia procesu controllingu. W części teoretycznej opisano przesłanki oraz główne strategie doskonalenia procesu controllingu. W części empirycznej przedstawiono metodę badawczą i zgromadzone dane. W podsumowaniu przybliżono wnioski końcowe. Poczynione obserwacje można podsumować w następujący sposób: w badanych przedsiębiorstwach wprowadzane są najczęściej małe zmiany w procesie controllingu w oparciu o koncepcję ciągłego doskonalenia (CPI). W takich przypadkach kluczowym czynnikiem udanej poprawy jest system pomiaru i oceny dokonań controllingu. Z zebranych danych jasno wynika, że formalne, udokumentowane wskaźniki takiej oceny są rzadko wprowadzane w przedsiębiorstwach, prawdopodobnie dlatego, że controlling jest ciągle nową koncepcją w polskich przedsiębiorstwach, docenianą głównie za poprawną ideologicznie i funkcjonalnie architekturę, a nie rzeczywistą skuteczność i efektywność.