Celem artykułu jest wskazanie roli innowacji społecznych i możliwości ich wpływu na kształtowanie wizerunku regionu jako źródła przewagi konkurencyjnej. Ich ilość, rodzaj, unikatowość i specyfika pozwala na odróżnienie określonego regionu od innych poprzez wrażenia, które on wywiera na podmioty otoczenia. Praca ma charakter teoretyczny i powstała w oparciu o źródła wtórne. Realizując cel pracy autorzy najpierw wyjaśniają pojęcie wizerunku podmiotu i innowacji społecznych w świetle literatury światowej i podają własną definicję. Następnie prezentują funkcje innowacji społecznych, które współcześnie mogą odegrać ważną rolę w kształtowaniu wizerunku jako źródła przewagi konkurencyjnej regionu. Podają przykłady wdrożonych innowacji społecznych, które dokumentują wykonanie założonego celu pracy.

Wymóg profesjonalnego podejścia w zarządzaniu w jednostkach samorządu terytorialnego coraz częściej skłania władze samorządowe do wykorzystywania wypracowanych w sferze komercyjnej metod i technik zarządzania. Treści niniejszego artykułu koncentrują się na wykazaniu, iż zarządzanie projektami realizowanymi przez lokalne i regionalne samorządy powinno być poprzedzone analizą oceny kosztów i korzyści planowanych przedsięwzięć. Takie podejście stwarza szanse na realizację projektów zgodnie z koncepcją marketyzacji. Zaprezentowane zostały cechy, jakimi odznaczają się projekty sfery publicznej. Omówiono kategorie kosztów i korzyści, odnoszących się do tychże projektów. Scharakteryzowane zostały wybrane metody oceny kosztów i korzyści ze wskazaniem ich praktycznego zastosowania.

W artykule omówiono istotę dialogu społecznego, różnice między dialogiem społecznym a obywatelskim oraz regulacje unijne i MOP dotyczące ich stosowania. Przedstawiono możliwe poziomy prowadzenia dialogu społecznego, uczestniczące w nim strony oraz instrumenty dialogu. Stwierdzono, że zróżnicowane rozwiązania dialogu utrudniają ich porównywanie i ocenę oraz że zachodzi potrzeba uproszczenia form dialogu, wyraźnego określenia przedmiotu i zakresu kompetencji dialogu społecznego i obywatelskiego oraz zmian w tworzeniu zakładowych reprezentacji pracowniczych.

W artykule autor omawia własne, autorskie podejście do wykorzystywania paradygmatów nauk zarządzania do budowy modeli biznesu opartych na równowadze strategicznej w kierunku wzrostu wartości przedsiębiorstw w długim okresie czasu. Ponadto krytycznie odnosi się do prób wykorzystywania paradygmatu sieciowego do budowy modeli biznesu opartych na równowadze strategicznej, stawiając tezę, iż obecnie najbardziej adekwatnym paradygmatem wykorzystywanym do budowy tych modeli jest właśnie paradygmat systemowy, którego podstawowym założeniem jest dążenie do równowagi w długim okresie czasu, czego na podstawie obecnych badań naukowych.

Dostęp do źródeł pozyskania kapitału służących finansowaniu firm z sektora MSP jest jednym z podstawowych warunków funkcjonowania i rozwoju przedsiębiorstw, szczególnie we wczesnej fazie ich rozwoju. Coraz bardziej popularne staje się wykorzystanie instrumentów rynku kapitałowego, funduszy private equity, venture capital, business angels, kapitału typu mezzanine. Fundusze tego rodzaju mogą sfinansować ryzykowne inwestycje w zamian za oczekiwaną wyższą stopę zwrotu z kapitału niż przy finansowaniu mniej ryzykownych przedsięwzięć. Dostęp do środków finansowych i warunki, na jakich przedsiębiorcy mogą z nich korzystać, są czynnikami determinującymi wprowadzanie nowych rozwiązań technologicznych, nowych produktów i usług, poszerzanie kanałów dystrybucji, wdrażanie zmian prowadzących do wzrostu nowoczesności, konkurencyjności, a przede wszystkim innowacyjności, a co za tym idzie - wzrostu wartości przedsiębiorstwa. Celami artykułu są omówienie dostępnych na polskim rynku finansowym możliwości pozyskania kapitału służącego finansowaniu ryzykownych przedsięwzięć gospodarczych, szczególnie w firmy z sektora MSP oraz zaprezentowanie potencjału rynku private equity/venture capital w Polsce oraz w wybranych krajach europejskich.

Zasadniczym celem opracowania jest przedstawienie specyfiki zobowiązań inwestycyjnych spółek pracowniczych i stopnia ich realizacji. Badania empiryczne nad zobowiązaniami inwestycyjnymi spółek pracowniczych zostały przeprowadzone wśród przedsiębiorstw z województwa mazowieckiego, które zawarły umowy ze Skarbem Państwa w latach 2000-2004 i kontynuowały swą działalność gospodarczą do końca 2011 roku. Analizie poddano umowy prywatyzacyjne i raporty z wykonania zobowiązań pozacenowych oraz sprawozdania finansowe spółek pracowniczych zakwalifikowanych do próby badawczej. Wyniki przeprowadzonych badań empirycznych wskazują, że wszystkie spółki pracownicze zrealizowały całość zaplanowanych nakładów na majątek trwały, a zużyte środki trwałe w większości przedsiębiorstw został w pełni odtworzone.

W literaturze poświęconej pracy zespołowej prezentowane są rodzaje zachowań członków zespołu. Uznano, że warto te rozważania odnieść do pracy w projekcie. Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na postawione niżej pytania: Jakie występują rodzaje zachowań jednostek w zespole? Jak określone typy zachowań jednostek wpływają na typ zachowania zespołu? Jaki typ zachowań zespołu gwarantuje wypracowanie założonych celów projektu? Wykorzystano przy tym takie metody badawcze, jak studia literatury z zakresu psychologii oraz zarządzania zespołami (w tym zespołami projektowymi), a także wyniki badań obcych i własnych nad efektywnością zespołów. Ponieważ zachowania można uznać za artefakt kulturowy, w procesie badawczym odniesiono się także do wyników badań nad typami kultur organizacyjnych sprzyjających zarządzaniu projektami.