Metody mieszane stają się coraz bardziej popularne w wielu dziedzinach. Jednak niewiele jest publikacji analizujących ich zastosowanie w obszarze nauk o przedsiębiorczości. Autorka artykułu przeanalizowała zastosowanie metody mieszanej w badaniach naukowych nad przedsiębiorczością na podstawie czterech czasopism międzynarodowych, w tym dwóch czasopism zagranicznych poświęconych tej tematyce oraz dwóch wiodących czasopism krajowych o tematyce z zakresu nauk o zarządzaniu publikujących badania dotyczące przedsiębiorczości, wskazując trendy krajowe na tle badań międzynarodowych. Próbę stanowiły łącznie 1194 artykuły, spośród których w 120 zidentyfikowano wykorzystanie metod mieszanych. Wskazano szanse i bariery dla wykorzystania metod mieszanych w subdyscyplinie przedsiębiorczości dyscypliny nauk o zarządzaniu.

Celem publikacji jest podkreślenie i udokumentowanie znaczenia, jakie dla zarządzania relacjami z klientem ma identyfikowanie przez przedsiębiorstwo jego zmieniających się wymagań. Na podstawie analizy literatury, jak również przedstawionego studium przypadku założono, że ze względu na różnice w dochodowości zidentyfikowanych grup klientów w danej branży konieczne jest przygotowanie charakterystyki wzorcowego cyklu życia klienta, dla każdej z grup. Charakterystyka taka powinna uwzględniać informacje dotyczące m.in. opisu podejmowanych działań, kosztów poniesionych na ich realizację, wartości klienta i wartości oferowanej klientowi. Zaprezentowane w artykule rozwiązania można potraktować jako dobre praktyki w zarządzaniu procesem obsługi klienta, umożliwiające przedsiębiorstwu spełnianie ciągle zmieniających się i rosnących wymagań klientów.

Zagadnienie sieci w gospodarce stanowi przedmiot wielu badań. Tematyka to jest na tyle istotna, że nawet mówi się o paradygmacie sieciowym w naukach o zarządzaniu. Potwierdza to liczna i powiększająca się liczba badaczy, którzy zajmują się problematyką sieci w kontekście przedsiębiorstwa. Kluczowym zagadnieniem wydaje się być podejście sieciowe, w którym bierze się pod uwagę relacje firmy (formalne, nieformalne, bezpośrednie i pośrednie) i jej pracowników z otoczeniem, które tworzą rozbudowaną sieć powiązań. Świadomość funkcjonowania przedsiębiorstwa w szerokim spektrum zróżnicowanych relacji można określić mianem tzw. świadomości sieciowej przedsiębiorstwa. Zakłada się, że świadomość sieciowości relacji gospodarczych wśród przedsiębiorstw jest bardzo różna. Wyższa świadomość przynosi przedsiębiorstwom korzyści m.in. poprzez zwiększenie ich potencjału konkurencyjnego. Mimo że istnieje pewien fenomen sieci w literaturze, to nadal brakuje badań, które diagnozują świadomość sieciową przedsiębiorstw. W artykule przedstawione są wyniki badań empirycznych, których celem było zdiagnozowanie stanu świadomości sieciowej wśród polskich menedżerów, czyli zdiagnozowanie, na ile są oni świadomi "osadzenia" przedsiębiorstwa, którym zarządzają w wielorakich (formalnych, nieformalnych, bezpośrednich i pośrednich) relacjach rynkowych. Proces badawczy składał się z dwóch etapów, w ramach których przeprowadzono badania jakościowe i ilościowe.

Zmiany o charakterze technologicznym, politycznym, społecznym i kulturowym wywierają istotny wpływ na sposób prowadzenia biznesu. Ważnym zadaniem dla menedżerów jest prawidłowa prognoza kluczowych trendów, które będą determinowały funkcjonowanie ich przedsiębiorstw w perspektywie kolejnych 10-20 lat. Celem artykułu jest omówienie bieżących trendów i megatrendów w kontekście budowania strategii przedsiębiorstwa oraz określenie wpływu położenia geograficznego i wielkości przedsiębiorstw na identyfikację megatrendów. W artykule przedstawione zostały źródła i sposoby pozyskiwania informacji na temat megatrendów. Zaprezentowano metody, umożliwiające menedżerom analizowanie trendów w celu ustalenia wpływu, jaki będą one wywierać zarówno na poszczególne branże przemysłu, jak i na konkretne przedsiębiorstwo. Omówiono główne megatrendy, które będą miały wpływ na sposób prowadzenia biznesu w przyszłości. Przedstawiono wyniki badań pilotażowych, dzięki którym zweryfikowano następującą tezę: megatrendy są w niewielkim stopniu zależne od położenia geograficznego i od wielkości przedsiębiorstwa. Oprócz szans i nowych możliwości wynikających z obserwowanych zjawisk, zwrócono uwagę na zagrożenia i negatywne zjawiska, jakie mogą towarzyszyć niektórym megatrendom. Obecnie, obserwacja dostępnych na rynku rozwiązań technologicznych daje wiele przesłanek odnośnie do prognozowania kierunków rozwoju sfery biznesu. Jedynie konsekwentna, zaplanowana i dobrze zorganizowana obserwacja zachodzących zmian, wynikających przede wszystkim z postępu technicznego, umożliwi menedżerom odpowiednio wczesne dostrzeżenie szans i zagrożeń dla ich organizacji.

Społeczna odpowiedzialność stanowi obok transgresji, przystosowania i kryzysu przełom w zarządzaniu organizacją. Koncepcja, która najlepiej wyraża jej istotę, to CSR (ang. Corporate Social Responsibility). Dotyczy ona, co prawda, przedsiębiorstwa, może być jednak także implementowana na grunt sądownictwa. Celem artykułu jest ocena możliwości wdrożenia i przydatności na grunt sądownictwa idei CSR oraz udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy społeczna odpowiedzialność (społeczna wrażliwość), wykraczając poza podstawowy obszar działalności organizacji wymiaru sprawiedliwości, stanowi przełom w jej zarządzaniu oraz które z narzędzi wykorzystywanych przez przedsiębiorstwa w ramach społecznej odpowiedzialności mogą zostać zaadoptowane na grunt wymiaru sprawiedliwości. Społeczna odpowiedzialność może stanowić ważny instrument w funkcjonowaniu wymiaru sprawiedliwości w budowaniu kapitału społecznego, który wyraża się we wzajemnym zaufaniu, podzielanych wartościach, pracy w sieciach. Aktywne włączenie się sądu w działania z obszaru społecznej odpowiedzialności może korzystnie wpłynąć na jego wizerunek oraz zwiększyć jego wartość jako nowoczesnej organizacji. Może również przyczynić się do poprawy relacji na linii sąd i społeczeństwo. Artykuł przedstawia wyniki wdrażania w sądach dobrych praktyk z obszaru społecznej odpowiedzialności.

Fuzje i przejęcia należą do popularnych metod rozwoju przedsiębiorstw, które co do zasady powinny prowadzić do wzrostu wartości dokonujących je podmiotów. W praktyce procesy akwizycyjne często przyczyniają się do zmniejszenia wartości nabywcy czego przyczyn można dopatrywać się w utracie kapitału intelektualnego przejmowanych przedsiębiorstw. Celem artykułu jest ukazanie problemu erozji wartości zasobów niematerialnych przedsiębiorstw rozwijających się poprzez fuzje i przejęcia związanego z utratą kapitału intelektualnego, w tym głównie kapitału ludzkiego, oraz wskazanie działań, które mogą być podjęte przez zarządzających na rzecz jego ochrony. W pracy wykazano, iż istotną rolę w procesie zatrzymania w organizacji kluczowych menedżerów i pracowników pełnią atrakcyjne programy motywacyjne powiązane z wynikami przedsiębiorstwa, sprawny proces komunikacji oraz silne i "wiarygodne przywództwo".

Celem artykułu jest analiza możliwości i korzyści, jakie daje użycie metody modelowania i symulacji w zarządzaniu produkcją, poprzez przybliżenie jej istoty i rodzajów oraz przedstawienie przykładów modeli procesu produkcyjnego skonstruowanych z wykorzystaniem dwóch podejść symulacyjnych - symulacji zdarzeń dyskretnych oraz dynamiki systemowej. W artykule ponadto dokonano porównania wymienionych podejść w kontekście zastosowania do analizy procesu produkcyjnego. Przedstawiona analiza pozwoliła na sformułowanie wniosku, że metoda modelowania i symulacji, bez względu na zastosowane podejście, powinna być jedną z ważniejszych metod wspomagających zarządzanie produkcją. Jej podstawową siłą jest umożliwianie prześledzenia złożonych procesów, trwających w rzeczywistości kilka tygodni, miesięcy, czy lat, w ciągu kilku minut i, w konsekwencji, sprawdzenie wielu wariantów decyzyjnych przed wprowadzeniem ich w życie

Zagadnienia związane z identyfikacją i analizą czynników wpływających na zwiększenie wartości przedsiębiorstw, które wykorzystują technologię ICT, stanowią interesujący obszar badań podejmowany przez wielu teoretyków informatyki ekonomicznej, w szczególności ostatniej dekady. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie uwarunkowań oraz czynników wpływających na wzrost wartości przedsiębiorstwa w wyniku inwestycji w systemy informatyczne wspomagające zarządzanie, która jest realizowana na podstawie strategii outsourcingu. Przedstawiony w niniejszej publikacji model stanowi twórcze rozwinięcie i uzupełnienie modelu opracowanego przez P. Grifithsa.

Celem artykułu jest omówienie, na podstawie studiów literaturowych, koncepcji i perspektyw rozwoju modeli biznesu. Teoretyczny charakter analizy panujących w literaturze przedmiotu poglądów na temat możliwości kształtowania modeli biznesu nakłada dwa istotne wymagania diagnostyczno-analityczne odnoszące się do procedury badawczej problemu. Pierwszym jest konieczność przedstawienia podstaw teoretycznych ważności podnoszonych kwestii koncepcji modelu biznesu, drugim zaś – określenie zasadniczych kierunków rozwoju modeli biznesu. Rozwój modelu biznesu może przybrać charakter ewolucyjny lub radykalny, co wskazuje na natężenie stopnia innowacyjności stosowanych rozwiązań w obszarze elementów modelu biznesu lub w architekturze tego modelu. Niemniej jednak obszar prowadzonych działań dotyczących rozwoju modelu biznesu uzależniony jest od aktualnych potrzeb danej organizacji. Ponadto należy podkreślić, że reorganizacja bieżącego modelu czy też implementacja radykalnych rozwiązań jest dużym wyzwaniem dla każdej organizacji. Trzeba również przyznać, że decyzje o wprowadzeniu działań innowacyjnych do modelu biznesu muszą być podejmowane na podstawie rzetelnej analizy rynku, opartej przede wszystkim na ocenie potrzeb klientów.

W artykule ukazano różne ujęcia tożsamości organizacyjnej. Podkreślono, iż może ona stanowić wewnętrzny obraz danego podmiotu gospodarczego, zapewnia wyróżnianie się przedsiębiorstwa w jego otoczeniu. Wskazano, iż tożsamość organizacyjna obejmuje m.in. wzmocnienie identyfikacji pracowników z przedsiębiorstwem, aktywne kształtowanie kultury organizacyjnej. W oparciu o przegląd literatury zaprezentowano konkurencyjność przedsiębiorstwa i jej składowe. Ukazano istotę przewagi konkurencyjnej i warunki jej występowania. Wskazano, iż kultura organizacyjna sprawia, że dany podmiot gospodarczy posiada cechy, które odróżniają go od innych, czyli ma wpływ na kształtowanie się tożsamości organizacyjnej. Ponadto podkreślano znaczenie kultury organizacyjnej, która między innymi stabilizuje system społeczny organizacji. Zaprezentowano teoretyczny model ukazujący związek między kulturą organizacyjną i tożsamością przedsiębiorstwa a kształtowaniem konkurencyjności podmiotu gospodarczego.