Brak standardu umiejętności kwalifikujących do zawodu informatyka powoduje, że realizacji przedsięwzięć informatycznych podejmują się osoby niekompetentne, przez co wiele z nich kończy się niepowodzeniem. Potrzeba posiadania szerokiej wiedzy informatycznej dla profesjonalnego uprawiania zawodu informatyka nie jest powszechnie rozumiana w całym społeczeństwie, a w środowisku informatycznym w szczególności. Sąd ten potwierdzają wyniki przeprowadzonych badań ankietowych. Tworzone sektorowe ramy kwalifikacji w informatyce powinny doprowadzić do sytuacji, w której wymagania zawodowe potwierdzałyby szeroką wiedzę informatyczną, co powinno przyczynić się do podniesienia poziomu zastosowań informatyki.

W artykule przedstawiono rolę technologii informatycznych w tworzeniu i rozwoju organizacji sieciowych jako nowego typu organizacji. Organizacje sieciowe można zaliczyć do klasy organizacji wyłaniających, często też zwanych organizacjami wschodzącymi (emergent systems). Organizacje sieciowe, których jest coraz więcej w życiu gospodarczym, charakteryzują się eliminacją ogniw pośrednich w kanałach informacyjnych i poprzez tworzenie tzw. hubów umożliwiają decentralizację i demokratyzację zarządzania. Omówiono trzy przykłady transformacji struktur zarządzania.

Celem artykułu jest przedstawienie możliwości i zakresu wykorzystania internetowych narzędzi public relations w komunikacji marketingowej. Podstawę teoretyczną stanowią studia literaturowe opisywanego zagadnienia. W części empirycznej, która jest zasadniczą częścią opracowania, przedstawiono wyniki badań własnych autora na temat narzędzi internetowych w komunikacji marketingowej polskich przedsiębiorstw. Zrealizowane badania odnoszą się do analizy kontentu stron internetowych pod kątem wykorzystania narzędzi komunikacji elektronicznej. Na tej podstawie dokonano diagnozy stanu obecnego wykorzystania nowych mediów w programach public relations przez badane przedsiębiorstwa.

Na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat radykalnie zmieniło się podejście do oceny efektywności przedsięwzięć techniczno-organizacyjnych, szczególnie tych cechujących się wysokim poziomem nowoczesności, jak np. zintegrowane systemy produkcyjne. Artykuł przedstawia model pomiaru efektywności zintegrowanych systemów produkcyjnych w ujęciu holistycznym, które zgodne jest z paradygmatem zarządzania wiedzą oraz ideą zrównoważonego rozwoju. W modelu opisane zostały poszczególne moduły oraz mierniki (wraz z kryteriami ich weryfikacji), a także zaprezentowana została ich analiza w ujęciu jakościowym.

Model otwartej innowacji bazuje na dostosowaniu modelu biznesowego oraz procesu innowacji do potrzeb pozyskiwania i przetwarzania wiedzy w celu zwiększenia efektywności w tworzeniu innowacji wprowadzanych w organizacji lub podlegających komercjalizacji. Jednak w ramach tej koncepcji istnieje wciąż wiele nierozstrzygniętych zagadnień dotyczących m.in. operacjonalizacji modelu, zwłaszcza na poziomie procesu innowacji. Dlatego głównym celem niniejszego artykułu jest przedstawienie i zweryfikowanie autorskiej koncepcji procesu innowacji, która pozwoli organizacji na zdyskontowanie zalet wynikających z zastosowania modelu otwartej innowacji w branży IT. Prezentowana koncepcja procesu innowacji składa się z dwóch komplementarnych wymiarów: operacyjnego i strategicznego, realizowanych w oparciu o trzy podprocesy: pozyskiwania zasobów, transformacji zasobów w innowacje i wykorzystywania wiedzy i innowacji. Ponadto te podprocesy są określane przez następujące zmienne: kluczowe decyzje kierownicze, realizowane działania i zdolności międzyorganizacyjne. Podstawowe założenia koncepcji oraz znaczenie poszczególnych zmiennych zostały zweryfikowane na podstawie studium przypadku polskiej firmy IT: Exant Software Polska.

Celem badania, zaprezentowanego w niniejszym artykule jest analiza czynników ryzyka, występujących w projektach wdrożeniowych systemów informatycznych zarządzania z perspektywy konsultantów, prowadzących to wdrożenie. W odróżnieniu od innych opracowań, poruszających kwestię czynników ryzyka z punktu widzenia zarządu organizacji, w której to wdrożenie jest prowadzone lub z punktu widzenia kierownictwa projektu, w niniejszym opracowaniu przedstawiono analizę „z wewnątrz” projektu, ukazując go z perspektywy osób wykonujących prace projektowe na poziomie operacyjnym. Badanie zostało przeprowadzone w formie wywiadów z czternastoma konsultantami, których doświadczenie projektowe obejmuje 174 projekty wdrożeniowe w Europie i USA. Wywiady zostały poddane procedurze kodowania za pomocą listy czynników ryzyka, sporządzonej na podstawie dostępnej literatury. Pogłębiona analiza ukazała nowe cechy wcześniej znanych czynników ryzyka, związanych z budżetowaniem, harmonogramowaniem projektu, komunikacją w projekcie oraz rolą kierownika projektu w zapobieganiu ryzyku.