Jednym z efektywnych sposobów zdobycia nowej wiedzy, kompetencji i umiejętności jest nawiązanie oraz prowadzenie współpracy z innymi przedsiębiorstwami w ramach aliansów strategicznych. Dlatego też przewaga konkurencyjna przedsiębiorstwa oparta jest obecnie między innymi nie tylko na jego wewnętrznych zasobach, ale także kształtowana jest przez rezultaty prowadzonej kooperacji z innymi przedsiębiorstwami, także konkurentami. Alianse strategiczne dają możliwość zdobycia lub wspólnego wytworzenia cennej wiedzy, będącej źródłem przewagi konkurencyjnej dla przedsiębiorstwa, sojuszników czy całego aliansu. W tym znaczeniu zdobycie wiedzy i kluczowych kompetencji od innych firm w ramach prowadzonych porozumień strategicznych wydaje się mieć strategiczne znaczenie dla przetrwania i rozwoju firm w dzisiejszym środowisku biznesowym. W artykule przedstawiono determinanty procesu wzajemnego uczenia się przedsiębiorstw uczestniczących w aliansie. Dokonano także charakterystyki synergicznej sieci wiedzy w kontekście tworzenia nowej wiedzy w aliansie. Wskazano na dwa zasadnicze obszary tego procesu: łańcuch wartości wiedzy oraz transfer wiedzy poprzez budowanie synergicznych sieci wiedzy w aliansie. Proces ten staje się kluczową siłą napędową zdobycia, tworzenia i dzielenia się wiedzą przedsiębiorstw partnerskich i może wpłynąć na zdobycie, utrzymanie i/lub wzmocnienie przewagi konkurencyjnej każdego z nich.

Duża zmienność otoczenia prowadzonej działalności, rosnąca konkurencja i oczekiwania klientów powodują istotne ograniczenie powtarzalności prowadzonego biznesu, a w konsekwencji przejście z operacyjnego do projektowego zarządzania przedsiębiorstwem. Coraz częściej mamy do czynienia z problematyką zarządzania wieloma projektami jednocześnie, czyli tzw. portfelem projektów. Zarządzanie portfelem ma za zadanie tak dobrać komponenty w portfelu by osiągnąć cel strategiczny i by dostępne zasoby zostały przydzielone zgodnie z priorytetami organizacji. W artykule omówiono zostanie podejście do zarządzania portfelem projektów w firmie, która realizowała jednocześnie kilkaset projektów, w tym przynajmniej kilkadziesiąt z nich o znaczeniu strategicznym i bardzo dużej wartości. W tym celu spółka przygotowała pięć portfeli, którymi zarządzała w celu osiągnięcia założonych celów strategicznych. Wdrożenie kompleksowego podejścia do zarządzania projektami i portfelami w Spółce umożliwiło skuteczną operacjonalizację przygotowanej strategii. Należy jednak zwrócić uwagę, ze osiągnięcie celów strategicznych nie było by możliwe bez istotnych zmian w kulturze organizacji, zarządzania zaufaniem i budowaniu wysokiego poziomu zaangażowania pracowników.

W artykule przedstawiono zagadnienia związane z aktywnością prosumpcyjną nabywców. Szczególną uwagę zwrócono na zakres tej aktywności w zależności od specyfiki zachowań zakupowych wyrażającej się uwzględnianiem podczas podejmowania decyzji zakupowej faktu, że produkt był przygotowywany wspólnie z nabywcami. Jego określenie było jednym z celów badawczych. Dążąc do jego osiągnięcia ogół respondentów podzielono na dwie grupy. Dla każdej z nich przeprowadzono analizę czynnikową. Zastosowanie tej metody pozwoliło na wyodrębnienie czterech czynników dla obu analizowanych grup. Tym samym w każdej z nich można wskazać po cztery segmenty osób. Stwierdzono, że zakres aktywności prosumpcyjnej respondentów biorących pod uwagę wspomniany aspekt był odmienny w porównaniu z zakresem tej aktywności uzewnętrznianej przez osoby nie kierujące się nim podczas dokonywania zakupów. Różnice były widoczne szczególnie w przypadku form aktywności spontanicznej, których relatywnie więcej wykazywali ankietowani biorący pod uwagę fakt przygotowywania produktu wraz z nabywcami.

Celem artykułu jest wykazanie i scharakteryzowanie zależności między realizowaną polityką dywidendy a zmiennością struktury właścicielskiej spółek publicznych. W pracy postawione zostały dwie hipotezy badawcze: HP1 stanowiąca, że w spółkach z rozproszoną własnością, w których dywidenda wypłacana jest regularnie, obserwuje się mały obrót akcjami na giełdzie i HP2 stwierdzająca, że akcjonariusze mniejszościowi spółek wypłacających relatywnie wyższą dywidendę, rzadziej decydują się na sprzedaż posiadanych akcji. Analizy przeprowadzono na spółkach przemysłowych z rozproszoną własnością. Okres badawczy objął lata 2011-2015. Badania wykazały, że przedsiębiorstwa prowadzące odmienną politykę dywidendy przyciągają rożne grupy inwestorów giełdowych. Spółki wypłacające dywidendę regularnie charakteryzują się niskimi wartościami wskaźnika obrotu giełdowego, a więc zmiany w ich strukturze akcjonariatu są niewielkie. Ponadto, w spółkach wypłacających wysoką dywidendę, obrót akcjami jest mały. Wraz ze zmniejszaniem się wysokości dywidendy rośnie liczba inwestorów giełdowych sprzedających akcji.

Mobbing rzadko jest analizowany w kontekście kultury narodowej, mimo podzielanego przez badaczy i praktyków przekonania, że kultura kraju odciska piętno na kulturze każdej organizacji, a także kształtuje w sposób bezpośredni wartości, postawy i zachowania pracowników. Kontekst stworzony przez kulturę może ułatwiać lub utrudniać zachowania mobbingowe, wpływać na ich częstotliwość, formę, motywy podejmowania, a także na interpretację i akceptację poszczególnych zachowań. Celem niniejszego opracowania było omówienie powiązań kultury narodowej z przemocą w miejscu pracy. Analiza związków mobbingu z poszczególnymi wymiarami kultur narodowych, proponowanymi przez wpływowe koncepcje kultury, pozwoliła na wyróżnienie cech kultury w sposób szczególny związanych z nękaniem w środowisku pracy. Uwzględnienie kultury danego społeczeństwa w badaniach mobbingu może ułatwić zrozumienie sposobów funkcjonowania członków konkretnych organizacji, jedno- i wielokulturowych, co w konsekwencji powinno umożliwić przygotowanie skuteczniejszych interwencji antymobbingowych.

Wykorzystanie technologii informacyjno-komunikacyjnych przez przedsiębiorstwa stanowi obecnie istotną determinantę rozwoju przedsiębiorstw, a konieczność i intensyfikacja działań związanych z wykorzystaniem ICT jest niezbędna w zmiennych warunkach otoczenia oraz podczas działalności firm na rynkach o wysokim poziomie konkurencyjności. Celem opracowania są studia literaturowe oraz zidentyfikowanie zależności pomiędzy zwiększeniem wykorzystaniem ICT w procesie funkcjonowania przedsiębiorstw sektora MSP a ich rozwojem w ciągu ostatnich trzech lat na podstawie empirycznych badań własnych przeprowadzonych wśród polskich przedsiębiorstw z sektora MSP w 2016 roku.

W artykule przedstawiona została problematyka narastającej nierówności w liberalnej gospodarce globalnej. W zakresie analizowanego zagadnienia dokonano przeglądu ocen istniejącego stanu rzeczy, formułowanych przez uznane autorytety, uczestniczące w toczącej się dyskusji nt. skutków gwałtownego wzrostu nierówności w liberalnej gospodarce globalnej. W zasadniczych częściach artykułu zaprezentowano radykalne poglądy Gorana Therborna i Guya Standinga, które zestawiono z bardziej wyważonym stanowiskiem Thomasa Piketty'ego i Josepha Stiglitza. Podstawowym celem artykułu było poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: W jaki sposób można zmniejszyć narastające nierówności w liberalnej gospodarce globalnej?

Artykuł przedstawia istotę regionalnej polityki innowacyjnej, która stanowi kluczową część polityki regionalnej. Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie roli oraz najważniejszych obszarów oddziaływania regionalnej polityki innowacyjnej na działalność innowacyjną przedsiębiorstw w Polsce. W oparciu o wyniki badań własnych przeprowadzonych metodą CATI na reprezentatywnej, pod względem liczby zatrudnionych osób oraz rodzaju działalności, próbie 259 przedsiębiorstw województwa śląskiego zaprezentowano opinie przedsiębiorców na temat wybranych aspektów regionalnej polityki innowacyjnej. Z badań empirycznych wynika, że aktualna regionalna polityka innowacyjna wymaga lepszego dostosowania do potrzeb przedsiębiorstw, szerszego, bardziej kompleksowego wdrażania Regionalnej Strategii Innowacji, poprawy skuteczności działania ośrodków innowacji, a także budowy silnej kultury innowacyjnej regionu