W publikacji zaprezentowano uzyskane wyniki badań w zakresie tzw. stadialności rozwoju podmiotów zaliczanych do sektora MŚP, tj. mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw z kapitałem krajowym w gospodarce Polski. W badaniach potwierdzono, iż przedsiębiorstwa te charakteryzuje etapowość i fazowość rozwoju, przy czym występują znaczące różnice w tym zakresie w zależności od klasy wielkości jednostki, a także rodzaju jej działalności. W badaniach m.in. wykazano, iż mikroprzedsiębiorstwa zazwyczaj osiągały niższe etapy swojego rozwoju w porównaniu z małymi i średnimi jednostkami, zaś przedsiębiorstwa przemysłowe charakteryzowały się zasadniczo pośrednim lub wyższymi etapami rozwoju w relacji do pozostałych przedsiębiorstw sektora MŚP w Polsce, tj. handlowych, usługowych, budowlanych i transportowych.

Celem artykułu jest wskazanie założeń metodologicznych pojęcia labilności modeli biznesu jako zjawiska nader często występującego w obecnej rzeczywistości gospodarczej, a słabo rozpoznanego z punktu widzenia nauki o zarządzaniu. Ponieważ zagadnienie labilności ma charakter interdyscyplinarny stąd w artykule nawiązano do takich koncepcji jak: granice modeli biznesu, ekonomia współdzielenia, rozwiązania technologiczne, a także zarządzanie interfejsami. Wynika to w szczególności ze specyfiki sieciowego, wspomaganego nowoczesnymi technologiami środowiska prowadzenia współczesnego biznesu. Jako metodę badawczą zastosowano analizę literatury przedmiotu oraz badania longitudinalne (wzdłużne) polegające na obserwacji literatury przedmiotu na temat modeli biznesu w latach 2000-2017 gdzie wykazano, że do tej pory nie używano pojęcia labilności modeli biznesu.

Celem artykułu jest pokazanie możliwości stworzenia klastra energii na bazie zapisów znowelizowanej ustawy o odnawialnych źródłach energii. W pierwszej części przeanalizowano możliwość funkcjonowania klastrów energii i zaproponowano mechanizmy, które mogłyby ułatwić ich skuteczność i efektywność oraz użyteczność dla wszystkich interesariuszy po ustaniu finansowania zewnętrznego. W dalszej części przedstawiono zakres funkcjonowania i sposób organizacji klastra energii, a także podmioty uczestniczące w klastrze. Na zakończenie przeanalizowano proces i strategię budowy klastra energii i czynniki mogące wpłynąć na sukces organizacji i zarządzania takim klastrem.

W artykule przedstawiona została problematyka percepcji zaufania w relacjach biznesowych przez stronę sprzedawcy. Zaufanie jest postrzegane jako kluczowy koncept charakteryzujący relacje biznesowe zarówno na poziomie interpersonalnym jak i organizacyjnym. Przeprowadzone wywiady pogłębione z doświadczonymi menedżerami z rynku business-to-business ukazały zróżnicowane spojrzenia na procesy wpływające na mechanizm i dynamikę zaufania uwarunkowane zadaniami w ramach budowania relacji. Różnice w ocenach pomiędzy przedstawicielami marketingu i sprzedaży w największym zakresie dotyczyły sposobu, w jaki kupcy oceniają zaufanie oraz sposobów budowania zaufania z drugą stroną.

W artykule przedstawiono najważniejsze definicje startupu, sformułowane w środowiskach: akademików, przedsiębiorców, inwestorów oraz instytucji otoczenia biznesu. Zaproponowano schemat rozwoju startupu, wskazano główne czynniki jego wzrostu oraz przedstawiono koncepcję spiralnej definicji startupu. Za najważniejszy wniosek z rozważań można uznać to, że definicja startupu jest inna dla przedsięwzięć na początkowym etapie rozwoju i dla takich, które są organizacjami dojrzałymi. Podczas gdy na początku funkcjonowania za kluczowe cechy startupu wskazuje się niepewny lub nieistniejący popyt oraz skrajnie ograniczone zasoby wewnętrzne podmiotu, to na zaawansowanym etapie rozwoju startupem nazwiemy przedsięwzięcie, które eksploatuje sytuację dysrupcji na rynku, dzięki której osiąga hiper-skalowalność i wysoką wycenę spółki. Często startupy, po tym jak znajdą swój model biznesowy, przekształcają się w inne organizacje, np. mikroprzedsiębiorstwa lub korporacje. Inne pozostają startupami dłużej, funkcjonując w niestabilnym i niepewnym otoczeniu rynkowym. Za kluczową cechę startupu uznano hiper-skalowalność, którą startup może uzyskać na dalszym etapie rozwoju dzięki zastosowaniu technologii automatyzujących wybrane działania lub czynności w ramach swojej oferty rynkowej. Dlatego właśnie szczególną cechą startupów jest fakt wykorzystywania w ich działalności zaawansowanych technologii cyfrowych, zwłaszcza tych związanych z szeroko rozumianym przetwarzaniem informacji.

Artykuł przedstawia rozważania na temat możliwości bezpośredniego zastosowania zarządzania ryzykiem operacyjnym do działań administracji publicznej. We wnioskach skupiono się na różnicach w obszarach jedno- i wieloaspektowego podejścia do ryzyka oraz na odmiennych podstawach planowania stosowanych w biznesie i administracji publicznej.

Perspektywa osobowościowa w wypełnianiu roli kierowniczej opiera się na założeniu, iż sposób zachowania się kierownika względem podwładnych determinowany jest konstrukcją osobowościową. Predyspozycje osobowościowe mogą umożliwiać lub utrudniać budowanie relacji oraz osiąganie celów organizacyjnych. Rozpatrywanie różnic osobowościowych u menedżerów z uwzględnieniem zmiennej - płeć, przenosi prowadzone rozważania w obszar dociekań o istnienie tzw. kobiecego i męskiego stylu kierowania. W realizowanym projekcie badawczym posłużono się Inwentarzem Osobowości NEO-FFI, skonstruowanym w oparciu o Pięcioczynnikowy Model Osobowości. Celem artykułu było ukazanie różnic między menedżerami płci męskiej i żeńskiej w zakresie natężenia cech osobowości, mierzonych skalami NEO-FFI. W empirycznej części artykułu zaprezentowano wyniki badań polskich menedżerów w poddziałem na płeć. Skonstruowano profile osobowościowe menedżerów-kobiet i menedżerów-mężczyzn, jednak nie stwierdzono między nimi istotnych statystycznie różnic w nasileniu mierzonych cech osobowości. Wyniki odniesiono do danych literaturowych, potwierdzając te z nich, które nakazują traktować podział na męski i kobiecy styl kierowania, jako bardziej stereotypowy niż rzeczywiście realizowany w praktyce kierowniczej.

Zagadnienia funkcjonowania systemów i sieci logistycznych oraz łańcuchów dostaw stanowią istotną podstawę dla procesów decyzyjnych przedsiębiorstw. Ranga problemu koncentruje się na potencjale funkcjonalnym i relacyjnym występującym w obszarze przepływów towarów, środków finansowych i informacji. Celem artykułu jest przedstawienie funkcjonalno- -decyzyjnego wymiaru systemów i sieci logistycznych oraz łańcuchów dostaw. Istotną część rozważań stanowią modele matematyczne jako baza dla zarządzania przedsiębiorstwem.