Celem niniejszego artykułu jest krytyczny przegląd literatury z dziedziny zarządzania pod kątem wykorzystania teorii estetycznych. Punktem wyjściowym tej analizy jest metafora organizacji jako dzieła sztuki oraz teoria sytuacji estetycznej, która pozwoliła usystematyzować omawiane problemy na gruncie elementów: twórcy, dzieła, odbiorcy, świata realnego i świata wartości. Przeprowadzona analiza pozwala stwierdzić, iż zarządzanie może z powodzeniem czerpać z dorobku sztuki w postaci teorii estetycznych, ponieważ są to dziedziny podobne ze względu na przenikanie się wirtuozerii, artyzmu i kreatywności. Wydaje się, iż praktyczne wdrożenie „dobrego smaku” w procesie zarządzania może zmienić jakość zarówno procesu, jak i efektu zarządzania, tak jak w przypadku twórcy, którego celem jest umieszczenie wartości uniwersalnych w dziele, aby mogły one oddziaływać na odbiorców. Potencjał dalszych badań w tym zakresie jest wieloraki: od analizy motywów podejmowania działalności twórczej, roli inspiracji w tym procesie, przez bardziej podmiotowy stosunek do organizacji – nie tylko jako narzędzia realizującego określone cele, ale jako dzieła, nośnik wartości uniwersalnych, poprzez percepcję dzieła (organizacji), jako nośnika wartości.

Tożsamość stanowi cenną wartość dla jednostek i organizacji. Jest ona często mylona ze swymi oznakami i przejawami zewnętrznymi. Artykuł przyznaje pytaniom o istotę tożsamości: „kim jesteśmy?” (aspekt substancjalny) i „co oraz jak robimy?” (aspekt aktualny) centralne miejsce w proponowanym modelu tożsamości organizacji i sposobów jej funkcjonowania. Model poddano testom empirycznym poprzez badanie komunikowania narracji tożsamościowych i badanie dynamiki weryfikacji tożsamości w procesach rekrutacyjnych.

W zarządzaniu projektami wizualizacja odgrywa rolę szczególną, trudno pominąć metody, które uznawane są wręcz za klasyczne – wykres Gantta, diagramy ścieżki krytycznej, macierz ryzyka, czy macierz RA(S)CI. Podobnie, wizualizacja odgrywa istotną rolę w przypadku zarządzania zwinnego – wykres spalania lub tablica Kanban ułatwiają pracę zwinnym zespołom projektowym. Celem tego artykułu jest identyfikacja zakresu zastosowań metod i narzędzi wizualizacji w zarządzaniu projektami IT oraz diagnoza uwarunkowań wizualizowania. Jak pokazały wyniki badań, w zarządzaniu projektami IT stosowane są różne metody i narzędzia, przede wszystkim służące do planowania i monitorowania przebiegu projektów oraz ułatwiania komunikacji w zespołach. Diagnoza uwarunkowań wizualizowania pozwoliła zidentyfikować znaczenie dwóch czynników: twórczego charakteru realizowanych zadań oraz osobistego pozytywnego stosunku do wizualizowania.

Celem artykułu jest identyfikacja specyfiki współtworzenia wartości w ramach platform cyfrowych z wykorzystaniem ram teoretycznych podejścia sieciowego. Na podstawie przeprowadzonej analizy literatury, jako główny wyróżnik współtworzenia wartości przez platformy cyfrowe – w porównaniu do innych tradycyjnych form współpracy – wskazane zostało przenikanie się sfery realnej i cyfrowej w powiązaniach pomiędzy aktorami, zasobami i działaniami. Cyfrowy interfejs ułatwia współpracę niezależnych aktorów, w tym nabywców BtoB i konsumentów indywidualnych, orkiestrację działań oraz łączenie i kombinację zasobów cyfrowych z fizycznymi. Jednocześnie jednak, z uwagi na względnie łatwiejszą replikowalność zasobów cyfrowych czy wręcz całego modelu biznesowego, w przypadku platform cyfrowych istnieje równie większe ryzyko współniszczenia wartości.

Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytania: jak młodzi pracownicy przedsiębiorstw postrzegają klimat organizacyjny (rozumiany jako atmosferę) panujący w ich miejscu pracy oraz jakie czynniki mogłyby go poprawić w przedsiębiorstwach, w których są zatrudnieni. Aby je zrealizować, przeprowadzono badania empiryczne, którymi objęto grupę respondentów zatrudnionych w przedsiębiorstwach w województwie lubuskim. W oparciu o przegląd literatury w artykule ukazano różne ujęcia klimatu organizacyjnego, jego elemety składowe oraz uwarunkowania. W opracowaniu ukazano, iż zdecydowana większość respondentów postrzega atmosferę w swoim miejscu pracy jako bardzo dobrą lub dobrą. Ponadto przedstawiono czynniki, które mogłyby przyczynić się do jej poprawy. Wśród nich do najważniejszych należą: większe zrozumienie dla potrzeb i oczekiwań pracowników, lepszy podział obowiązków, równomierne obciążenie pracą oraz bardziej sprawiedliwe ocenianie wyników pracy.