W trakcie procesu budżetowego występuje szereg nieefektywności, tym silniejszych, im większe jest dane przedsiębiorstwo. Jednym z powszechnych zjawisk jest ukrywanie przez pracowników informacji o faktycznych możliwościach rozwoju biznesu, aby negocjować jak najniższe poziomy celów do swych systemów motywacyjnych. Wpływa to bezpośrednio na spadek tempa rozwoju danej instytucji lub wzrost jej kosztów działania. W niniejszym opracowaniu przedstawiony jest model systemu motywacyjnego, który zapobiega przyjmowaniu zaniżonych celów do budżetów. Jego istotą jest wprowadzenie do mechanizmu premiowania parametru ambitności, określanego ex ante na etapie zatwierdzania celów. Odpowiednie ukształtowanie parametrów macierzy współczynnika ambitności, realizacji planu oraz stawek wynagrodzenia zmiennego sprawia, iż najlepszą strategią dla pracownika jest zgłaszanie do budżetu celów zgodnych z jego faktycznymi możliwościami realizacji.