Znajomość istoty ignorancji jest znaczącym uzupełnieniem teorii i praktyki zarządzania wiedzą oraz odgrywa istotną rolę w zrozumieniu kreatywności i innowacji. Celem artykułu jest przegląd podstawowych koncepcji związanych z rolą ignorancji w teorii i praktyce zarządzania. Artykuł stanowi wprowadzenie do dalszych poszukiwań teoretycznych oraz zastosowań praktycznych dotyczących wiedzy i ignorancji w zarządzaniu, szczególnie w okresie, gdy lawinowo narasta ilość informacji i pojawiają się coraz większe trudności nie tylko z jej przetwarzaniem, ale przede wszystkim z oddzieleniem informacji i wiedzy potrzebnej od informacji i wiedzy zbędnej.

Celem artykułu było wskazanie uwarunkowań sprzyjających i hamujących dzielenie się wiedzą między koopetytorami w perspektywie teorii gier i teorii kosztów transakcyjnych oraz sformułowanie warunków brzegowych, które determinują ten proces w ogóle. Artykuł ma charakter teoretyczny, stąd do jego opracowania wykorzystano metodę systematycznego przeglądu literatury. Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono, że koopetycja jest zjawiskiem przyczyniającym się do rozwoju organizacji inteligentnych poprzez dążenie do dzielenia się wiedzą między rywalizującymi i jednocześnie kooperującymi partnerami. Zgodnie z teorią gier, największa skłonność do dzielenia się wiedzą ma miejsce w sytuacji niewielkiego ryzyka dotyczącego utraty wartości wiedzy i jednocześnie silnej synergii, zaś najmniejsza, gdy wielkości te kształtują się w sposób przeciwny. Natomiast w myśl teorii kosztów transakcyjnych skłonność do dzielenia się wiedzą jest zdeterminowana możliwością osiągnięcia wymiernych korzyści o charakterze ekonomicznym, marketingowym i społecznym.

W artykule przedstawiono rolę, jaką pełni zarządzanie zmianą w sprawnym funkcjonowaniu organizacji oraz wskazano na potrzebę stosowania nowego podejścia do zarządzania zmianą w klastrach. W celu wykazania słuszności takiego stwierdzenia dokonano przeglądu dostępnych źródeł literatury oraz wiedzy praktycznej pod kątem występowania oraz przykładów stosowania pojęcia zarządzania zmianą w klastrach. Pokazano, że klastry coraz częściej przekształcają się w grupę świadomych kooperantów, współpracujących i koordynujących swoje działania w długim okresie czasu, w efekcie uzyskując dużo wyższy poziom efektywności działania i rozwoju niż pojedyncze podmioty lub klastry "krótkookresowe".

Celem artykułu była ocena związku pomiędzy okresem trwania relacji klienta z usługodawcą a podatnością (wrażliwością) klienta na sugestie co do korzystania z konkretnego kanału marketingowego (tzw. right-channeling). Na podstawie literatury przedmiotu sformułowano dwie hipotezy badawcze, które na podstawie badania zostały poddane weryfikacji. Badanie z wykorzystaniem podejścia scenariuszowego zrealizowano w 2016 roku na próbie 345 młodych konsumentów. Pierwszy ważny wniosek stanowi, że najmniej podatni na sugestie oferenta w zakresie zmiany zasad współpracy są usługobiorcy z bardzo krótkim (do 6 miesięcy) i względnie długim (powyżej 36 miesięcy) okresem współpracy z oferentem. Drugi wniosek dotyczy związku pomiędzy wspomnianą podatnością klienta a charakterem bodźca wykorzystanego przez usługodawcę (kara lub nagroda pieniężna). Badanie wykazało, że zastosowanie negatywnych bodźców zwiększa opór klienta wobec zmian. Uwzględniając wyniki badania, w artykule zostały również sformułowane praktyczne implikacje oraz ograniczenia.

W artykule skrótowo przedstawione zostały wybrane istotne aktualnie zagadnienia dotyczące innowacyjności w podejściu do zarządzania współczesnymi organizacjami. Zwrócono uwagę na czynniki innowacyjności, które dominują we współczesnych organizacjach. Przytoczne zostały informacje dotyczące badań i obserwacji przy wdrażaniu pomysłów innowacyjnych stosowanych w różnych organizacjach. Część rozważań przeznaczona została na opisanie znaczenia systemów informacyjnych i informatycznych wykorzystywanych w działalności gospodarczej podczas wdrażania rozwiązań innowacyjnych zarządzania. Przybliżone zostały zagadnienia dotyczące innowacyjnej strategii w zarządzaniu współczesnymi organizacjami.

W artykule zaprezentowano analizę zakresów merytorycznych wybranych narzędzi audytu innowacyjności przedsiębiorstwa. Do analiz wybrano trzy usługi audytu świadczone przez polskie instytucje otoczenia biznesu: (1) Audyt Potrzeb Marketingowych (APM), (2) audyt kreatywności i absorpcji innowacji w przedsiębiorstwie, (3) audyt technologiczny. Ponieważ zakres merytoryczny audytu innowacyjności wynika z przyjętej koncepcji (modelu) zarządzania innowacjami, dokonano przeglądu najnowszych koncepcji teoretycznych zarządzania innowacjami, które mają zastosowanie w wysoko innowacyjnych organizacjach. Zestawienie zakresów merytorycznych pokazało zróżnicowanie poszczególnych narzędzi audytowych, przy czym żaden z analizowanych instrumentów nie obejmował wszystkich najnowszych wyzwań dla zarządzania innowacjami, takich jak: zarządzanie talentami, otwarta innowacja, innowacje napędzane projektowaniem (design driven innovation). Stanowi to istotną przesłankę dla rozwoju tego typu narzędzi, biorąc pod uwagę zarówno zainteresowanie przedsiębiorstw działalnością innowacyjną, jak i wzrastający poziom nakładów na innowacje w przedsiębiorstwach.

Zasadniczym celem opracowania jest przedstawienie oryginalnej koncepcji systemu wspomagania decyzji kadrowych w odniesieniu do sfery produkcyjnej. Nowością opisywanej metody jest próba przypisania cechom jakościowym, stosowanym do oceny pracowników i w pewnym zakresie także klientów instytucjonalnych, wartości liczbowe, dzięki czemu możliwe staje się obiektywne (jednoznaczne) przypisanie najlepiej dopasowanych pracowników produkcyjnych do konkretnych zamówień, w rozbiciu na zadania produkcyjne. Jednym ze sposobów na podniesienie konkurencyjności przedsiębiorstw jest redukcja kosztów będących wynikiem błędów natury ludzkiej. Ten problem jest szczególnie widoczny w przedsiębiorstwach produkcyjnych. Prezentowana koncepcja aplikacyjna została poprzedzona analizą stanu wiedzy na temat niematerialnych aktywów przedsiębiorstwa. Dokonano syntezy modeli, koncepcji i metod pomiaru kapitału intelektualnego w obszarze wartości niematerialnych. Przedstawiono aktualne metody wyceny kapitału intelektualnego i przytoczono mierniki wykorzystywane w ocenie gospodarowania kapitałem intelektualnym. Opisano koncepcję systemu informatycznego, który w sposób optymalny dokonuje doboru pracowników do konkretnych zadań i zleceń w sferze produkcji. Prezentowane rozwiązanie ma na celu zmniejszenie liczby popełnianych błędów natury ludzkiej, zasadniczą redukcję kosztów i podniesienie poziomu jakości procesów produkcyjnych.

Zasadniczym celem opracowania jest określenie porównywalności i istotności pozostałego wyniku całkowitego, wprowadzonego do sprawozdania z całkowitych dochodów w Polsce w 2009 r. Wiodącym nurtem badań o charakterze teoretyczno-empirycznym podjętym w opracowaniu jest ocena formy prezentacji wyniku całkowitego oraz jego komponentów przez bankowe spółki notowane na warszawskiej giełdzie papierów wartościowych (stan na 15.09.2016). Ważnym elementem procesu badawczego jest komparatywna analiza oceny skali i zróżnicowania wyników działalności banków, mierzonych za pomocą tradycyjnego wyniku finansowego oraz wyniku całościowego. Diagnoza ta została przeprowadzona na podstawie rocznych sprawozdań finansowych banków z lat 2009-2015. W ramach niniejszego badania zidentyfikowano zróżnicowane warianty prezentacji pozostałego wyniku całościowego. Ponadto, wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że istotność pozostałego wyniku całościowego, w porównaniu do zysku netto, z punktu widzenia udziału w zysku całkowitym, kapitale własnym i kapitale całkowitym, była niewielka.

Dynamika zmian politycznych i społecznych, a także warunków gospodarczych spowodowała, że przedsiębiorstwa zmuszone zostały do zmian w sposobie myślenia i funkcjonowania, a zarazem do zmian systemów zarządzania. Okazuje się, że zasady klasycznego zarządzania stają się już mało przydatne, a spojrzenie na przedsiębiorstwo tylko przez pryzmat jego funkcji i tradycyjnych zasobów jest niewystarczające. Należy bowiem podkreślić fakt, iż działalność współczesnych przedsiębiorstw w dużej mierze determinowana jest poprzez skupienie uwagi na zarządzaniu kapitałem intelektualnym, poprzez dostrzeganie istotnej roli kultury organizacyjnej w kształtowaniu pozycji na rynku, poprzez relacje z otoczeniem oraz poprzez szeroko rozumiane zasoby niematerialne, co poparte zostało wynikami badań empirycznych przeprowadzonych w małych i średnich przedsiębiorstwach w Niemczech.

Artykuł przedstawia problem zarządzania poziomem i strukturą wydatków obronnych państw członkowskich NATO. Za kluczowy cel artykułu uznano wypełnienie luki poznawczej w tym zakresie. W wyniku przeprowadzonej analizy wykazano, że tylko kilka państw członkowskich Sojuszu spełnia wymagania wskazane przez NATO. Do głównych przesłanek takiej polityki zaliczono względy: polityczne, prawne i ekonomiczne. Analiza została przeprowadzona z wykorzystaniem materiałów Ministerstwa Spraw Zagranicznych oraz NATO.