Zarządzanie projektami jest dziedziną zarządzania, znajdującą praktyczne zastosowanie we wszystkich obszarach aktywności ludzkiej, o wyraźnie ukształtowanej odrębności. Rozwojowi zarządzania projektami towarzyszy, choć z opóźnieniem, rozwój nauki o zarządzaniu projektami. Dotychczasowy dorobek i doświadczenia w tej dziedzinie skłaniają do systematyzacji działalności naukowej zarządzania projektami i określenia głównych jej podejść i paradygmatów. W artykule przedstawiono podstawy takiej systematyzacji oparte na analizie koncepcji metodologicznych, ogólnych i z zakresu nauk o zarządzaniu, oraz jej wyniki w postaci czterech podejść badawczych: operacyjnego, procesowego, organizacyjnego i zrównoważonego. Systematyzacja dokonana została na podstawie oceny i krytycznej analizy literatury przedmiotu, wyników badań oraz opracowań metodycznych i sprawdzonych dobrych praktyk. Systematyzacja ta, wskazując na możliwości i ograniczenia poszczególnych podejść, ma służyć poprawie jakości metodologicznej badań prowadzonych w zakresie zarządzania projektami.

Artykuł prezentuje konsekwencje podejścia wieloprojektowego w zarządzaniu. Główną ideą przewodnią jest wykazanie, że w dzisiejszych czasach konieczne jest poszerzenie perspektywy zarządzania projektami z pojedynczych przedsięwzięć na portfele projektów realizowane przez organizacje wieloprojektowe, a nawet sieci międzyorganizacyjne. W artykule pokazany jest trend do transgresywności zarządzania projektami od skupienia na poszczególnych zadaniach poprzez projekty i portfele projektów do projektów realizowanych w ramach sieci międzyorganizacyjnych. Na tym tle omawiany jest rozwój metod i narzędzi zarządzania projektami. Zgodnie z podejściem systemowym w zarządzaniu, wiele problemów da się łatwo rozwiązać, gdy przyjmie się perspektywę systemu o wyższym poziomie (metasystemu). Taki mechanizm jest wpisany w koncepcję łańcucha krytycznego (CCPM dla projektów i CCMPM - dla portfeli projektów). W tych sytuacjach da się określić granice systemu, w którym realizowane są takie przedsięwzięcia czy portfele projektów. Jednak w sytuacji gdy projekty są realizowane przez sieci międzyorganizacyjne wytyczanie granic takich sieci jest trudno osiągalne, a co za tym idzie, wykorzystanie koncepcji łańcucha krytycznego do zarządzania takimi projektami napotyka znaczne trudności.

W ostatnich latach projekty stały się istotnym fragmentem działalności niemal każdej organizacji. Zdefiniowano nawet pojęcie określające wzrost znaczenia projektów - projektyzację. W jej obliczu organizacje stają przed wyzwaniem tzw. dwuzręczności - umiejętności skutecznego zarządzania zarówno działalnością powtarzalną, procesową - jak i niepowtarzalną - projektową. W obliczu tych interesujących wyzwań autorzy zdecydowali się przeprowadzić badania sondażowe, których celem było określenie najważniejszych wyzwań, trendów i barier w zarządzaniu projektami. Celem artykułu jest prezentacja wyników badań zrealizowanych w roku 2019 w przedsiębiorstwach realizujących projekty w Polsce, obejmujących powyższy zakres zagadnień. W pierwszej kolejności autorzy zdefiniowali zjawisko projektyzacji i dwuzręczności. Następnie przedstawili syntetyczne wyniki badań na grupie 60 osób zaangażowanych w realizację projektów w organizacjach prowadzących działalność na terenie Polski. Artykuł kończy podsumowanie, w którym wskazano potencjalne przyszłe kierunki dalszych badań w powyższym zakresie.

Metody, techniki i narzędzia związane z funkcjonowaniem organizacji pozarządowych często zaczerpywane są z sektora prywatnego i publicznego, co powoduje, że są one nieodpowiednie lub niewystarczające dla specyfiki tzw. trzeciego sektora. Dynamicznie zmieniające się otoczenie sprawia, że poszukuje się nowych koncepcji i sposobów, które pomogą rozwiązać problemy jakie napotykają organizacje działające w trzecim sektorze, szczególnie w sferze zarządzania. W niniejszym artykule autorzy przedstawili wyniki badań dotyczących metod wykorzystywanych w zarządzaniu projektami w organizacjach pozarządowych. W badanych organizacjach najczęściej występuje praca zespołowa, poszukiwanie nowych idei i rozwiązań oraz występuje uporządkowana dokumentacja realizowanych projektów. Największym zauważalnym problemem jest brak znajomości i stosowania narzędzi oraz technik zarządzania projektami.

Celami artykułu są określenie zmian popularności tematyki zarządzania projektami wśród badawczy oraz określenie, w których czasopismach najczęściej są publikowane badania w przedmiotowym obszarze. Realizacja celu została oparta na przeglądzie wybranych baz naukowych takich jak Scopus, Web of Science, EBSCO i Wiley-Blackwell. Analiza wybranych baz naukowych jednoznacznie pokazuje wzrost zainteresowania koncepcją zarządzania projektem w XXI wieku, chociaż w ostatnich latach uwidacznia się raczej tendencja malejąca liczby publikacji o tej tematyce.

Project governance jest grupą systemów, z pomocą których projekty, ich grupy lub działalność organizacji projektowych jest wspomagana i nadzorowana a menedżerowie motywowani oraz pociągani do odpowiedzialności za rezultaty działalności w ramach P4. Głównymi celami artykułu są przedstawienie istoty project governance, określenie istotnych kierunków badań nad tą tematyką oraz wskazanie możliwych nowych obszarów eksploracji naukowej. W wyniku parasolowego przeglądu literatury przedmiotu wyodrębniono siedem istotnych kierunków badań. Do najważniejszych należą wykorzystywanie project governance jako systemu wspomagającego tworzenie wartości oraz koncentracja na elementach miękkich zarządzania i nadzoru. W artykule wskazano m.in. na potrzebę głębszych badań na temat poznania mechanizmów determinujących relacje projekt vs jego podwykonawca/dostawca oraz adaptacji teorii sieci w środowisku projektowym.

Celem artykułu jest zaprezentowanie modelu doboru metodyk zarządzania projektami do jednostkowego zlecenia produkcyjno-usługowego. Dobór odpowiedniej metodyki zarządzania projektami jest jedną z ważniejszych decyzji, jaką musi podjąć przedsiębiorstwo, aby skutecznie zaplanować i zrealizować swoje projekty. Decyzja o wyborze metodyki zarządzania projektami uzależniona jest od wielu kryteriów, takich jak: doświadczenie zespołu projektowego, wielkości projektu, zaangażowanie klientów itp. Tak duża liczba kryteriów do przeanalizowania powoduje konieczność zastosowania odpowiedniej metody. Jedną z tych metod może być metoda hierarchicznej analizy problemu decyzyjnego (AHP). Metoda AHP została zastosowana do wyboru metodyki zarządzania projektami dla jednostkowego zlecenia produkcyjno-usługowego. Z przeprowadzonych badań wynika, że najlepszym rozwiązaniem problemu doboru odpowiedniej metodyki zarządzania projektami jest w tym przypadku wykorzystanie standardu PMBOK.

Zespoły projektowe wytwarzające oprogramowanie wykorzystują różnego rodzaju praktyki zwinne do organizacji swojej pracy. Celem artykułu jest identyfikacja oraz systematyzacja najważniejszych praktyk zwinnych w zarządzaniu zespołami projektowymi, a także próba określenia ich znaczenia. W artykule dokonano analizy zakresu wykorzystania praktyk zwinnych - w rozumieniu częstotliwości ich stosowania w codziennej pracy zespołów - oraz określono najważniejsze czynniki wpływające na dobór tych praktyk. Przeprowadzone badania empiryczne w formie pilotażowych badań ankietowych oraz wywiadów z ekspertami pokazały różnorodność stosowanych praktyk zwinnych oraz zależność ich wykorzystania od specyfiki i kontekstu pracy zespołów projektowych. Jak wykazano w badaniach, duże znaczenie mają praktyki bezpośrednio powiązane z Manifestem Agile, ale ich priorytetyzacja nie jest zadaniem prostym. Zespół zwinny wybiera praktyki zależnie od preferowanego sposobu pracy i swoich kompetencji. Nie bez znaczenia jest tu potrzeba ciągłego doskonalenia i rozwoju, która wymaga większego wysiłku i inwestycji.

Celem artykułu jest zaprezentowanie modelu doboru metodyk zarządzania projektami do jednostkowego zlecenia produkcyjno-usługowego. Dobór odpowiedniej metodyki zarządzania projektami jest jedną z ważniejszych decyzji, jaką musi podjąć przedsiębiorstwo, aby skutecznie zaplanować i zrealizować swoje projekty. Decyzja o wyborze metodyki zarządzania projektami uzależniona jest od wielu kryteriów, takich jak: doświadczenie zespołu projektowego, wielkości projektu, zaangażowanie klientów itp. Tak duża liczba kryteriów do przeanalizowania powoduje konieczność zastosowania odpowiedniej metody. Jedną z tych metod może być metoda hierarchicznej analizy problemu decyzyjnego (AHP). Metoda AHP została zastosowana do wyboru metodyki zarządzania projektami dla jednostkowego zlecenia produkcyjno-usługowego. Z przeprowadzonych badań wynika, że najlepszym rozwiązaniem problemu doboru odpowiedniej metodyki zarządzania projektami jest w tym przypadku wykorzystanie standardu PMBOK.