Celem artykułu jest próba wykazania luki związanej z brakiem relacji pośród źródeł przewagi konkurencyjnej. Zwrócono uwagę, że poszczególne źródła przewagi traktuje się tak, jakby były w pełni autonomiczne (zasoby, kompetencje, siły). Tymczasem pomiędzy tymi źródłami występują więzi. Szczególnie wyraziście ujawniają się one w tzw. sieciach międzyorganizacyjnych. Autor podejmuje próbę wypełnienia tej luki poznawczej, wyłaniając relacyjne podejście do przewagi konkurencyjnej. Wywód dzieli na trzy części. W pierwszej precyzuje istotę luki poznawczej. W drugiej wprowadza kategorię renty relacyjnej. Na zakończenie proponuje ramy badawcze podejścia relacyjnego.