W artykule przybliżono poglądy polskich pionierów naukowej organizacji okresu międzywojennego w zakresie wizji struktury społecznej oraz stosunku do zasad polityki gospodarczej. Zwrócono uwagę, że ich wizja społeczeństwa była bliska myśleniu o społeczeństwie właściwemu pozytywistycznej inteligencji. Natomiast określając swój stosunek do roli państwa w gospodarce, pionierzy naukowej organizacji opowiadali się za rozwiązaniami liberalnymi, ograniczeniem roli państwa i minimalizowaniem wszelkich ograniczeń oraz koncesji, gdyż to nie tylko wpływało na pogorszenie warunków prowadzenia działalności gospodarczej, lecz także sprzyjało nadużyciom i korupcji.

Podstawą strategii realizowanych w przedsiębiorstwach jest pewien spójny i powtarzalny w czasie wzorzec postępowania, który reguluje decyzje i działania firmy. Najczęściej wzorzec ten nazywany jest "dominującą logiką". W artykule opisano wyniki badań jakościowych nad dominującą logiką polskich firm w latach 90.

Autor podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób wyważyć poszukiwanie nowych szans z przekształcaniem wybranej szansy w sukces komercyjny organizacji. Zwraca uwagę na rezultaty badań empirycznych wskazujących na rosnące zaangażowanie organizacji w zrównoważony rozwój. Podkreśla, iż niewiele wiadomo o menedżerskim instrumentarium, które byłoby użyteczne dla zespalania teraźniejszości organizacji z jej przyszłością. Stwierdza, że kombinacja integracji zespołu zarządzającego i separacji organizacyjnej leży u podłoża organizacji obustronnej, która efektywnie funkcjonuje i rozwija się, a w szczególności minimalizuje wystąpienie kryzysów.

Omówiono zagadnienie hierarchicznej struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa. Przedstawiono argumenty przeciwników i zwolenników hierarchii.

Przedstawiono definicje pojęcia reputacja. Omówiono miejsce reputacji w systemie zarządzania tożsamością organizacyjną, proces tworzenia reputacji przedsiębiorstwa oraz wymiary reputacji (dostrzegalność, wyrazistość, autentyczność, przejrzystość, spójność).

Przedmiotem artykułu jest synteza diagnozy doświadczeń funkcjonowania regionalnych strategii innowacji (Regional Innovation Strategy - RIS) ze szczególnym uwzględnieniem potrzeby i możliwości wspierania ich rozwoju w procesie absorpcji funduszy strukturalnych w nowym okresie budżetowym Unii Europejskiej (lata 2007-2013). Autor skoncentrował uwagę na analizie najlepszych praktyk przodujących polskich regionów (województw) w tej dziedzinie. Zarysował również koncepcję poszukiwania nowego modelu regionalnych strategii innowacji w Polsce.

Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej powinno stworzyć korzystniejszą sytuację dla polskich małych i średnich przedsiębiorstw w zakresie możliwości uzyskania większego wsparcia z funduszy unijnych. W artykule podkreślono, że z przyczyn czysto biurokratycznych tylko wąska grupa firm ubiegających się o dotacje na inwestycje z funduszy strukturalnych otrzymuje pozytywną odpowiedź. Zwrócono uwagę, że w czwartej edycji składania wniosków o unijne dotacje Państwowa Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości uprościła biurokratyczne procedury.

W pracy zaprezentowano wyniki, jakie uzyskałyby poszczególne partie polityczne w wyborach do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej we wrześniu 2005 roku przy zastosowaniu najczęściej wykorzystywanych metod d'Hondta, Sainte-Lague'a i zmodyfikowanej Sainte-Lague'a. Na początku przedstawiono teoretyczne aspekty związane z metodami przeliczania głosów i systemami wyborczymi.

Autorka zwraca uwagę, że założeniem strategii konkurowania ukierunkowanej na wartość jest dostarczanie największej wartości po jak najmniejszym koszcie. Głównym celem strategicznym przedsiębiorstw stało się kreowanie i dostarczanie konkurencyjnej wartości dla klientów. Rzadko jednak maksymalizacja wartości jest możliwa na podstawie zasobów wewnętrznych tylko jednej firmy. Dążenie do wzrostu wartości dla klientów finalnych staje się zatem jedną z podstawowych przesłanek budowania partnerstwa z innymi uczestnikami rynku. Prowadzi to do rozwoju tzw. łańcuchów wartości.

Celem artykułu jest analiza wykorzystania prawa naprawczego w praktyce gospodarczej polskich przedsiębiorstw. Badaniu poddane zostały okoliczności składania przez przedsiębiorców oświadczeń o wszczęciu postępowania naprawczego, ich treść oraz skutki wniesienia. Badaniami empirycznymi objęto przedsiębiorstwa, które złożyły oświadczenia o wszczęciu postępowania naprawczego w okresie od 1.10.2003 r. do 31.12.2004 r.

W artykule omówiono zagadnienie kontroli prawidłowości rozliczeń podatkowych. Szczególną uwagę zwrócono na kontrole krzyżowe polegające na potwierdzeniu udokumentowania u podatnika transakcji wykazanych u innego kontrolowanego podatnika.