Celem niniejszego artykułu jest analiza trzech wybranych składowych tożsamości grupowej w inicjatywie klastrowej Interizon: identyfikacji regionalnej, identyfikacji branżowej oraz zaangażowania w sprawy inicjatywy, a także ocena ich wpływu na dotychczasowe sukcesy inicjatywy. Autorki opierały się na wynikach badań zrealizowanych w 2014 roku wśród członków inicjatywy Interizon. Badania przeprowadzone były dwufazowo, w oparciu o obserwacje bezpośrednie w ramach procesu rozwoju strategii inicjatywy, wywiady z członkami Interizon oraz dokumenty wypracowane w toku działalności inicjatywy (pierwsza faza badań) oraz technikę wywiadu kwestionariuszowego wystandaryzowanego (druga faza badań). Badania w drugiej fazie objęły 24 firmy członkowskie. Uzyskane wyniki świadczą o dość silnej identyfikacji regionalnej w Interizon. Rozwój inicjatywy jest silnie zdeterminowany przez uwarunkowania regionalne, a największym spoiwem i zarazem kołem zamachowym inicjatywy jest Politechnika Gdańska - główny pomysłodawca i inicjator działań. Członkowie Interizon identyfikują się również z szeroko rozumianą branżą ICT i chętnie podejmują współpracę w obrębie branży, zaś inicjatywa - jako platforma skupiająca podmioty reprezentujące tenże sektor gospodarki - ma ułatwiać nawiązywanie takich kontaktów. Aspiracje dotyczące uczynienia z inicjatywy dużej, otwartej organizacji o zasięgu ponadregionalnym może osłabić identyfikację regionalną i branżową w inicjatywie, a wraz z tym osłabić poczucie przynależności do tego samego miejsca w przestrzeni geograficznej oraz poczucie jedności i wspólnoty. Może to grozić coraz mniejszym zaangażowaniem członków w działania podejmowane na poziomie inicjatywy, a w dłuższej perspektywie rozpadem całej grupy.