W warunkach tzw. "nowej gospodarki" organizacje stale poszukują możliwości optymalizacji swojej działalności. Wskazuje się między innymi na potrzebę ograniczania kosztów, wzrostu efektywności inwestycji czy maksymalizacji wykorzystania potencjału własnych zasobów, co w konsekwencji winno przekładać się na utrwalanie przewagi konkurencyjnej. Coraz częściej organizacje skłaniają się ku rozwiązaniom zakładającym nawiązywanie współpracy ze swoimi konkurentami przy jednoczesnym zachowaniu relacji konkurencyjnych. Takie podejścia określa się koopetycją, która stanowi ewolucyjne rozwinięcie dotychczasowych strategii czystych (kooperacji lub konkurencji). Koopetycja jest eksplorowana naukowo głównie na gruncie funkcjonowania przedsiębiorstw. Autorzy opracowania wskazują również na możliwość kształtowania relacji koopetycji w odniesieniu do funkcjonowania jednostek samorządu terytorialnego, czemu towarzyszy równie wysoki potencjał badawczy. W artykule skoncentrowano się na charakterystyce podejścia koopetycyjnego, przedstawiono definicję, cechy koopetycji, podstawowe typologie oraz potencjalne korzyści z niej płynące. W drugiej części artykułu przedstawiono możliwości wykorzystania koopetycji w odniesieniu do funkcjonowania jednostek samorządu terytorialnego na szczeblu lokalnym - gminny, ze szczególnym uwzględnieniem gmin tworzących obszary metropolitalne.