Artykuł nawiązuje do nasilającej się krytyki doktryny ekonomii głównego nurtu opierającej się na aksjomacie, że człowiek gospodarujący (homo oeconomicus) zachowuje się racjonalnie: optymalizuje decyzje, nie ulega nastrojom, nie jest chciwy itd. Konieczne jest otwarcie się ekonomii tradycyjnej na ekonomię behawioralną, która stała się w ostatnich latach jednym z najbardziej dynamicznych kierunków badań. W artykule podważono powszechne stereotypy dotyczące teorii A.Smitha, w tym przypisujący mu kreację homo oeconomicus. Biorąc pod uwagę całokształt twórczości Smitha - etyka i ekonomisty, należy stwierdzić, że egoizm i altruizm w jego teorii nie są sprzeczne. Odczytywanie ich obecnie na nowo pozwala sformułować pogląd, że A.Smith jest prekursorem ekonomii behawioralnej.

Autor uzasadnia znaczenie spójności wewnętrznej i zewnętrznej dobrej strategii. Oznacza to, że kluczowe wybory i działania firmy muszą się uzupełniać, tworząc dodatnie sprzężenia zwrotne. Wewnętrzna spójność oznacza dwie rzeczy: uzupełnianie się konceptualnych wyborów strategicznych oraz zgodność wyborów z programami działania firmy. Zewnętrzna spójność oznacza dopasowanie do warunków w otoczeniu, co jest ważniejsze niż innowacyjność strategii.

W artykule podjęto problematykę determinant procesu innowacyjnego. Uwagę skoncentrowano na czynnikach wpływających na dwa wybrane momenty procesu innowacyjnego, tj.: dostrzeżenia potrzeby inicjowania procesu innowacyjnego oraz skuteczności wdrożenia idei innowacyjnych (poziomu innowacyjności). Wprowadzając do tej problematyki ,omówiono podstawowe kwestie związane z konceptualizacją konstruktu innowacji i strukturyzacją procesu innowacji.(abstrakt oryginalny)

Metodologia nauk o zarządzaniu wykazuje wyraźną inklinację w stronę metod ilościowych, formułując przy tym rozmaite zarzuty wobec metod jakościowych. Autor syntetycznie przedstawia pięć takich mitów, o: przypadkowym gromadzeniu danych, niesystematycznej analizie danych, dowolności tworzenia teorii, niemożności testowania teorii, niespełnieniu kryterium intersubiektywnej sprawdzalności. Krytyczna analiza wykazuje, że zarzuty te powtarzają nieuzasadnione i nieprawdziwe poglądy, dlatego zasługują na miano mitów.

W Polsce prowadzonych jest wiele badań nad konkurencyjnością przedsiębiorstw w zakresie rynkowych czynników konkurencyjności i ich wpływu na konkurencyjność firmy zarówno na rynku krajowym, jak i zagranicznym. Drugim ważnym obszarem badawczym jest identyfikacja i analiza źródeł rynkowej konkurencyjności przedsiębiorstw. Realizowane przez różne krajowe ośrodki badania mają zwykle charakter cząstkowy i skupiają się jedynie na wybranych zagadnieniach konkurencyjności. W referacie przeprowadzono analizę różnych podejść stosowanych w badaniach konkurencyjności w odniesieniu do źródeł i strategii konkurencyjności. Zwrócono uwagę na stosunkowo małą liczbę badań poświęconych bazowym źródłom konkurencyjności oraz mechanizmom i systemom ich tworzenia. Sformułowano cztery podstawowe warunki poprawności metodologicznej ujęcia mechanizmu konkurencyjności przedsiębiorstw stanowiące dobrą podstawę dla dalszych badań konkurencyjności.

W artykule wyjaśniono istotę designu i design management (zarządzania przez wzornictwo) oraz opisano możliwy wpływ wdrożenia tej koncepcji na zarządzanie przedsiębiorstwem. Przedstawiono procedurę design management obejmującą trzy fazy: 1. Analiza otoczenia (identyfikacja trendów); 2. Analiza potencjału wewnętrznego organizacji; 3. Implementacja DM (na trzech poziomach – strategicznym, taktycznym i operacyjnym). Dla każdej z faz wskazano podstawowe działania oraz narzędzia.

Reputacja przedsiębiorstwa wiąże się z zaufaniem, jakim jest ono obdarzane przez klientów, pracowników, inwestorów i inne grupy, od których zależy pomyślny rozwój firmy. Utrata tego zaufania uderza w podstawy funkcjonowania przedsiębiorstwa, dlatego tak istotne jest, aby firmy stawiały reputację w centrum swojej strategii. W artykule przedstawiono opracowany przez autora proces zarządzania reputacją bazujący na analizie doświadczeń czołowych firm amerykańskich i europejskich.

Konfrontacja rosnących kosztów opieki zdrowotnej z ograniczeniem budżetowym napotykanym przez rządy prowadzi do wprowadzenia zmian do systemów ochrony zdrowia polegających m.in. na zwiększeniu odpowiedzialności przedsiębiorstw za zdrowie pracowników. Zdrowie jest kapitałem ludzkim, wzrost zasobu który prowadzi do wzrostu produkcyjności, wielkości produkcji, PKB, a więc do wzrostu gospodarczego. W pierwszej części przedstawiony został przegląd literatury mikroekonomicznej i makroekonomicznej poświęconej analizie oddziaływania zdrowia na produkcyjność i wielkość produkcji, a także wzrost gospodarczy. W części drugiej omówione zostały wyniki dwóch badań paneuropejskich poświęconych inwestowaniu firm w zdrowie pracowników. Przeanalizowane zostały najważniejsze przyczyny i skutki takich inwestycji, a także konsekwencje gospodarcze absencji chorobowej oraz chorób chronicznych i możliwości przeciwdziałania im. W trzeciej części uwaga została skoncentrowana na sytuacji w Polsce. Przedstawione zostały zmiany demograficzne i spodziewane ich skutki dla PKB, a także szacunki strat wywołanych absencją chorobową oraz wnioski wynikające dla przedsiębiorstw dotyczące inwestowania w zdrowie, czyli zwiększania zasobu kapitału ludzkiego ze wszystkimi konsekwencjami dla produkcyjności i wielkości produkcji.

W artykule przedstawiono najważniejsze aspekty formalne dotyczące wyceny przedsiębiorstw. Omówiono kształtowanie się standardów wyceny w USA i innych krajach. Scharakteryzowano pozycję zawodową analityka ds. wyceny przedsiębiorstw oraz formalne i merytoryczne wymogi stawiane przed osobami zajmującymi się wyceną przedsiębiorstw. Przedstawiono różne stopnie sformalizowania wyceny przedsiębiorstw. W artykule podkreślono, że analityk dokonujący wyceny przedsiębiorstwa powinien robić to w taki sposób, aby otrzymana wycena była możliwie najbardziej obiektywna i rzetelnie odzwierciedlała wartość przedsiębiorstwa jako zorganizowanej jednostki gospodarczej w określonym kontekście, uwzględniając cel i konkretne uwarunkowania wyceny. Realizacji tego postulatu służą m.in. standardy wyceny przedsiębiorstw, które powinny być opracowane i funkcjonować jako obowiązujące prawo lub wzorzec „dobrej praktyki”. W konkluzji artykułu stwierdzono, że w Polsce nastał już czas, aby takie standardy wprowadzić.

W artykule przedstawiono problematykę genezy i rozwoju zintegrowanych systemów zarządzania polskich i europejskich przedsiębiorstw. Omówiono znaczenie norm brytyjskich (BS 6079: 1996 i PAS 99: 2006) dla tworzenia struktur organizacyjnych i dokumentów systemowych w aspekcie uwzględnienia filozofii i praktyk zarządzania przez jakość. Zaprezentowano polskie modele ZSZ uwzględniające wytyczne PAS 99.