Artykuł jest poświęcony szukaniu odpowiedzi na pytanie: czy spójność organizacji rozumiana jako konieczność wzajemnego dostosowania decyzji kierowniczych i wykonawczych podejmowanych w różnych podsystemach, funkcjach i częściach organizacji może stać się uniwersalną zasadą zarządzania i jednocześnie atrybutem jej doskonałości. Sygnalizowana przez wielu przedstawicieli nauk ekonomicznych potrzeba holistycznego spojrzenia na przedsiębiorstwo i procesy zarządcze wymaga zastosowania w ocenie doskonałości różnego typu organizacji takich miar doskonałości, które będą miały charakter uniwersalny tzn. będą mogły być stosowane do oceny każdego typu organizacji i będą silnie skorelowane z efektami ich działania. Taką miarą może być spójność organizacyjna. Od lat 70. XX w. prowadzone są badania nad użytecznością tej miary doskonałości organizacji. W artykule pokazano istotę zasady spójności oraz różne podejścia do badania spójności w obszarze zarządzania strategicznego. Badania zaprezentowane w artykule pokazały, że poziom spójności badanych organizacji jest pozytywnie skorelowany z efektami ich działalności. Spójność jest ważnym atrybutem organizacji i jej pomiar powinien stać się podstawą oceny jakości zarządzania przedsiębiorstw.

Uczestnictwo w sieci międzyorganizacyjnej często utożsamiane jest z wysokim poziomem adaptacyjności i szeroko rozumianej elastyczności. Jednakże większość rezultatów badawczych w tym obszarze ogranicza się do wyników rozważań teoretycznych i konceptualnych. Celem artykułu jest zaprezentowanie wyników badań empirycznych nad strategiczną elastycznością przedsiębiorstw funkcjonujących w sieci międzyorganizacyjnej, a w szczególności sprawdzenie hipotezy badawczej: Im większa intensywność powiązań sieciowych, tym bardziej elastyczna strategia organizacji. Badania przeprowadzono na próbie 182 przedsiębiorstw (średnich i dużych), a wnioskowanie podparto jakościową analizą kilku przedsiębiorstw. Ostatecznie nie potwierdzono sformułowanej hipotezy badawczej, a dodatkowo zidentyfikowano interesujące, odmienne niż założono, zależności pomiędzy badanymi konstruktami.

W artykule przedstawiono podstawy zarządzania ryzykiem, a zwłaszcza kwestie związane z metodyką oceny ryzyka zawodowego na wybranych stanowiskach pracy. Na potrzeby oceny ryzyka zawodowego w badanej instytucji zaproponowano metodę Risk Score oraz przedstawiono efekty tej oceny na przykładzie wybranego stanowiska z użyciem karty oceny ryzyka zawodowego, która została dostosowana do lokalnych uwarunkowań. Przygotowana propozycja karty oceny ryzyka zawiera charakterystykę danego stanowiska pracy, identyfikację zagrożeń, ich źródeł, możliwych skutków i stosowanych zabezpieczeń na wybranym stanowisku oraz kartę zapoznania pracownika z oceną ryzyka zawodowego. Głównym założeniem dokonanej oceny ryzyka zawodowego było zbadanie możliwych zagrożeń, które występują w środowisku pracowniczym oraz możliwie najlepsze dostosowanie zabezpieczeń zapobiegających wystąpieniu niepożądanego zdarzenia.

Coraz większa liczba przedsiębiorstw zorientowanych procesowo tworzy biura zarządzania procesami. Stanowią centrum doskonalenia procesów, umożliwiają gromadzenie wiedzy procesowej oraz dostarczają wiele wypracowanych rozwiązań w postaci dobrych praktyk. Celem artykułu jest prezentacja specyfiki funkcjonowania biur zarządzania procesami we współczesnych przedsiębiorstwach oraz zaprezentowano wyniki badań empirycznych, wskazujących na organizację jednostek oraz pełnione zadania, które obejmują głównie modelowanie procesów, ich monitorowanie oraz mierzenie.

Celem artykułu jest wykazanie na podstawie analizy literatury przedmiotu i zrealizowanego badania pilotażowego, że partycypacja bezpośrednia pracowników w procesie zmian organizacyjnych wpływa pozytywnie na kształtowanie pożądanych reakcji pracowników na zmiany. W wyniku zastosowania ankiety bezpośredniej oraz analizy techniką modelowania równań strukturalnych (SEM) cel ten osiągnięto. Stwierdzono, że uczestnictwo bezpośrednie pracowników we wszystkich etapach cyklu procesu zmian organizacyjnych powoduje ich współpracę i zaangażowanie na rzecz zmian oraz minimalizowanie oporów (pożądane reakcje). (

Artykuł opracowany został w oparciu o wyniki badań własnych, przeprowadzonych na próbie 147 przedsiębiorstw zarobkowego transportu samochodowego ładunków na terenie województwa śląskiego. Uwzględniając rezultaty badań sondażowych dotyczących uwarunkowań zakresu logistycznej obsługi klienta w badanych przedsiębiorstwach oraz wyniki pomiaru mierników logistycznej obsługi klienta, konkretyzujących jej poziom wewnątrz badanych podmiotów, przeprowadzono pomiar zależności pomiędzy wybranymi zagadnieniami obu analiz. Spośród mierników logistycznej obsługi klienta, wybrano dwa najistotniejsze w percepcji wytwórców usług transportowych badanych przedsiębiorstw, tj. mierniki terminowości i bezbłędności.

Celem artykułu jest ocena stopnia wiedzy o polityce prywatności użytkowników Social Media. Inspiracją do poruszenia tego tematu były badania pilotażowe przeprowadzone w dwóch perspektywach: Badanie stopnia wykorzystania Big Data w analizie danych o użytkownikach Social Media Wiedza użytkowników Social Media na temat polityki prywatności oraz możliwości wykorzystania informacji przez nich generowanych. W niniejszym opracowaniu zaprezentowana zostanie druga część badań, dotycząca analizy stanu wiedzy o polityce prywatności użytkowników Social Media. Pierwsza część badań opisana została w innym artykule.

Ze względu na swoją specyfikę, organizacje pożytku publicznego szczególnie wagę powinny przywiązywać do komunikacji z otoczeniem. Internet oferuje w tym względzie duże możliwości. Dlatego za cel artykułu przyjęto identyfikację potencjału dialogowego witryny WWW organizacji pożytku publicznego wraz z określeniem jej roli w budowaniu relacji z interesariuszami z perspektywy osób odpowiedzialnych za zarządzanie tym kanałem online. Uzyskane rezultaty uwidoczniły pewną sprzeczność. Z jednej strony respondenci wskazują na budowę zaangażowanej wspólnoty oraz fundraising jako główne cele witryny WWW, czyli te, dla których komunikacja oparta na dialogu uznawana za najlepsze rozwiązanie, a z drugiej strony przeprowadzona przez autorów analiza potencjału dialogowego, pokazała, że badanym witrynom WWW zdecydowanie bliżej formą do zdigitalizowanej broszury informacyjnej, a ich potencjał dialogowy zwłaszcza w zbiorze cech bezpośrednio go tworzących jest niewielki.