Ostatnie dekady cechują liczne zmiany, które zaszły w zakresie funkcjonowania organizacji. Jedna z nich dotyczy rozumienia ról organizacyjnych kobiet, które początkowo utożsamiane z niższym personelem administracyjnym, zaczęły coraz częściej i skuteczniej sięgać również po stanowiska specjalistyczne i kierownicze. Pomimo tego, co podkreślają liczne badania, wzrost udziału kobiet na stanowiskach przywódczych w organizacjach jest wciąż powolny, nawet w sektorach o wysokim wskaźniku feminizacji. Celem niniejszego artykułu jest pokazanie skali zjawiska, jakim jest różnorodność płci w strukturach władzy w polskich publicznych instytucjach kultury. Podstawę niniejszego opracowania stanowią badania ilościowe oparte o metodę analizy danych statystycznych. Ich podstawę stanowiły dane dotyczące zatrudnienia i pełnionych w publicznych instytucjach kultury funkcji kierowniczych przez kobiety i mężczyzn. W analizie uwzględniono dane z 512 publicznych instytucji kultury. W rezultacie przeprowadzonych badań udało się ukazać skalę dysproporcji w zakresie dystrybucji władzy w publicznych instytucjach kultury w Polsce.

W ostatnich dekadach znaczenie koopetycji stale rośnie. Pomimo że dostrzeżono, iż zjawisko koopetycji jest istotne w wielu różnych sektorach, to nie było szeroko analizowane w obszarze kultury. W szczególności, podejście synoptyczne i inkrementalne do koopetycji nie zostało szerzej rozpoznane. Celem artykułu jest przedstawienie specyfiki koopetycji w sektorze kultury na gruncie dwóch wskazanych orientacji – synoptycznej i inkrementalnej – w oparciu o wyniki przeglądu literatury.

Artkuł przedstawia badania, których celem jest diagnoza perspektyw jakie stoją przed Polskim Towarzystwem Informatycznym, które jest przykładem krajowych towarzystw naukowych. Przeprowadzono badania ankietowe wśród członków PTI oraz osób, które potencjalnie mogą się takimi członkami stać tj. praktyków, wykładowców i nauczycieli oraz studentów kierunków informatycznych. Ankiety zawierały pytania o oczekiwania względem Towarzystwa oraz przyczyny, dla których respondenci nie biorą pod uwagę możliwości wstąpienia w poczet jego członków. Przeanalizowano także dokumenty wewnętrzne Towarzystwa. Wyniki pozwoliły stwierdzić, że Polskiemu Towarzystwu Informatycznemu grozi stagnacja wobec małego napływu młodych wiekowo nowych członków. Jak rozwiązanie wskazano aktywizację obecnych członków, którzy mają kontakt z młodzieżą w celu organizacji kół naukowych jak również podjęcie finansowanych ze środków wewnętrznych lub zewnętrznych projektów, w których można zaangażować młodych ludzi.

Pandemia COVID-19, która rozpoczęła się w Polsce w drugim kwartale 2020 roku wymusiła szybkie i nieoczekiwane zmiany z sektorze edukacji. Edukacja na wszystkich poziomach nauczania została przeniesiona do Internetu. Ta zmiana modelu kształcenia była w początkowej fazie źródłem wielu problemów o charakterze technicznym i społecznym. Dłuższy okres trwania pandemii dawał nadzieję, że wraz ze zdobywanym przez nauczycieli i studentów doświadczenia w korzystaniu z e-learningu obie strony będzie charakteryzował wyższy poziom akceptacji.  Celem przeprowadzonych badań była ocena postrzeganej funkcjonalności, łatwości stosowania narzędzi e-learningowych, poziomu nastawienia i ich intencji w zakresie przyszłego korzystania z e-learningu przez nauczycieli. Ponadto ocenie poddano warunki wsparcia procesu e-learningu ze strony Uczelni oraz wskazano na mocne i słabe strony e-learningu dla dwóch etapów badań: po 3 miesiąca stosowania e-learningu w 2020 oraz po kolejnym semestrze edukacji w 2021.

Badania satysfakcji pacjentów są ważnym źródłem informacji o poziomie świadczonej opieki w podmiotach ochrony zdrowia i powszechnie uznaje się celowość takich analiz. Z jednej strony, pacjenci mają do tego nienaruszalne prawo i swoistą perspektywę oceny. Z drugiej, zarządzanie instytucją ochrony zdrowia z uwzględnieniem wyników badań satysfakcji pacjentów, stanowi gwarancję utrzymania placówki na rynku usług medycznych, nawet przy istnieniu silnej konkurencji. Celem artykułu jest wskazanie stopnia satysfakcji pacjentów z jakości opieki medycznej w warunkach pracy zdalnej placówek podstawowej opieki zdrowotnej wymuszonej przez pandemię COVID-19. Z uzyskanych danych stwierdza się wysoki poziom satysfakcji ze zdalnej opieki medycznej w ramach POZ. Badanie to pokazało też kilka obszarów, które wymagają udoskonalenia, np. konieczność wprowadzenia wideokonferencji, poprawa ciągłości i koordynacji opieki oraz skrócenie czasu oczekiwania na telekonsultacje.